پایگاه مذهبی دارالصادقیون

 هر از گاه در گذر زمان ، در گذر بی صدای ثانیه های دنیای فانی،جرس کاروان از رحیل مسافری خبر می دهد که در سکوتی مبهم ، آغازی بی پایان را می سراید

درگذشت حاج حسن زینلی پور را به خانواده محترم و سایر دوستان تسلیت عرض نموده و برایشان از درگاه خداوند متعال مغفرت ، برای بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل خواهانم .

«کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ»

با نهایت تاسف و تاثر به اطلاع می رساند حاج حسن زینلی پور به دیار باقی شتافت به همین مناسبت مجلس ترحیم آن مرحوم روز جمعه ۹۵/۳/۲۱ از ساعت ۱۶ الی ۱۸ در مسجد الرسول کریم آباد نوق برگزار میگردد.

حضور شما گرامیان موجب تسلی خاطر بازماندگان وشادی روح آن مرحوم خواهد بود . ضمن عرض تسلیت به خانواده محترم ایشان و تمامی بستگان ، از درگاه ایزد متعال برای آن مرحوم رحمت واسعه الهی و علو درجات و برای بازماندگان صبر جمیل و عمر با عزت مسئلت می نماییم.

شورای مرکزی انجمن محبین حضرت صادق الائمه علیه السلام

جناب مهندس زینلی پور  سر دبیر محترم پایگاه اینترنتی کاروان صادقیه

فقدان دایی بزرگوارتان مرحوم مغفور شادروان حاج حسن زینلی پور  ما را نیز اندوهگین ساخت. 

غفران و رحمت الهی برای آن عزیز از دست رفته و سلامتی و طول عمر با عزت برای جناب عالی 

و سایر بستگان از پروردگار متعال خواهانیم.

شورای مرکزی انجمن محبین حضرت صادق الائمه علیه السلام

به یقین برای شما عزیزان هم به کرات اتفاق افتاده است که چیزی را از ته دل میخواهید و چیزی نمیگذرد که خواسته شما تحقق می یابد و شما شگفت زده می شوید.

گرشی کوتاه به فرهنگ ازدواج شبه جزیره عربی در عصر رسول خدا (ص).

مادر بزرگم همیشه می گفت: خدا را که بشناسی، خودت را شناخته ای.از خودم می پرسم: من خدایم را شناخته ام؟

از لغـزشـگـاه هـاى آدمـى ، شـهـوتـرانى هاى ناروا و بى حد و مرز است . شهوات و هواهاى نـفـسـانـى از ثـمـرات بـعـد حـیـوانـى آدمـى اسـت ، در صـورتـى کـه عقل و نورانیت نتیجه بعد انسانى و ملکوتى او است .

از موضوعاتی که در قرآن به صورت گسترده مطرح شده است موضوع شیطان است و در این کتاب مقدس مطالب بی نهایتمهمی پیرامون «شیطان» آمده است که هر عاقلی را سخت تکان می دهد و به تامل جدی وا می دارد.[1]

ببینید؛ خدا چند گناه را نمی بخشد: 1- عمدا نماز نخواندن.2- به ناحق آدم کشتن.3- عقوق والدین.4- آبرو بردن.

یکی از شبهاتی که ریشه اش به دهه پایانی حکومت منحوس پهلوی بر می گردد و متاسفانه پس از انقلاب نیز در دوره دگراندیشانو قایلان به قرائت های جدید از دین، دوباره جان گرفت این است که گاهی گفته می شود ما که فارس زبانیم چه لزومی دارد نمازمان را به زبان عربی بخوانیم؟ مگر زبان فارسی از حمل مفاهیم بلند اوراد و اذکار دینی ناتوان است؟

در نوشتار حاضر می کوشیم تا به نحو اجمال و مستدل به شبهه یاد شده پاسخ گوییم: