مطابق آیات قرآن حضرت آدم و حوا (علیهما السلام) بعد از خلقت در جنّت ساکن شدند:
«وَ قُلْنا یا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّةَ وَ کُلا مِنْها رَغَداً حَیْثُ شِئْتُما؛[بقره/۳۸] و گفتیم: اى آدم، تو و همسرت در این باغ ساکن شوید و از (میوه و نعمتهاى) آن به فراوانى از هر جاى آن که خواهید بخورید.»
و نکته ای که باید به آن توجه کرد، معنای جنّت است: « جنّت از ریشه جَنَّ به معنای پوشیدن و مستور کردن است. على هذا بقلب جنان گویند که در میان بدن پوشیده است، به سپر مجنّ و مجنّة گویند که صاحب سپر را میپوشاند، بباغ و مزرعه و چمن جنّت و جنّات گویند که روى زمین را میپوشانند بچّه را از آن جنین گویند که شکم مادر او را پوشانده است و مجنون کسى است که عقلش پوشانده شده باشد جنّ در عرف قرآن موجودى است با شعور و اراده که باقتضاى طبیعتش از حواسّ بشر پوشیده شده است.[۱]
بنابراین از لغت جنّت تنها می توانیم دریابیم که آن دو در باغی پوشیده ساکن شده بودند. و بنا بر دلایلی این باغ از باغ های بهشت آخرتی نبوده است. چون ۱- کسی که در آن بهشت ساکن می شود، هرگز از آن بیرون نمی شود. ۲- آن بهشت در مقابل اعمال انسان و مزد است و برای کسی که هیچ عملی انجام نداده نیست. ۳- در آن بهشت ممنوعیت وجود ندارد و انسان را از نعمت های دم دستش منع نمی کنند، در حالی که آدم و حوا منع شده بودند. ۴- در آن بهشت تکلیف وجود ندارد و ...
بنابراین قطعا شیطان وارد بهشت آخرتی نشده است تا ورود او به آن بهشت که نشانه رضایت خدای متعال است، با رانده شدن شیطان منافاتی داشته باشد.
اما جزئیات اینکه باغ آدم و حوا کجا بوده و شیطان چگونه وارد آن شده است، مساله ای است که آن را به طور کامل نمی دانیم بلکه از روایات تنها بعضی از ابعاد آن مشخص شده است:
« مراد به اینکه گفتیم از بهشتهاى دنیا بوده، این است که از بهشتهاى برزخى بوده، که در مقابل بهشت خلد است و در بعضى از قسمتهاى این روایات اشاره باین معنا هست، ... علاوه بر اینکه عده اى از روایات از اهل بیت ع دلالت دارد بر اینکه بهشت آدم در آسمان بوده، و او با همسرش از آسمان نازل شدند»[۲]
« اینکه ابلیس چه جور خود را بادم و همسرش رسانید؟ و براى اینکار از چه وسیلهاىاستفاده کرد؟ در روایات صحیح و معتبر، چیزى در آن باره نیامده. ولى در بعضى اخبار آمده: که مار و طاووس دو تا از یاوران ابلیسند، چون ابلیس را در اغواء آدم و همسرش کمک کردند، و چون این روایات معتبر نبودند، از ذکر آنها صرفنظر کردیم، و خیال مىکنم از روایات جعلى باشد.»[۳]
«بهشت آدم کدام بهشت بود؟ در پاسخ این پرسش باید به این نکته توجه داشت که گرچه بعضى آن را بهشت موعود نیکان و پاکان مىدانند، ولى ظاهر این است که آن بهشت نبود. بلکه یکى از باغهاى پر نعمت و روحافزاى یکى از مناطق سر سبز زمین بوده است. زیرا اولا بهشت موعود قیامت، نعمت جاودانى است که در آیات بسیارى از قرآن به این جاودانگى بودنش اشاره شده، و بیرون رفتن از آن ممکن نیست و ثانیا ابلیس آلوده و بىایمان را در آن بهشت راهى نخواهد بود، نه وسوسههاى شیطانى است و نه نافرمانى خدا.[۴]
[۱]. ر. ک قاموس قرآن، ج۲، ص: ۶۱.
[۲]. ترجمه المیزان، ج۱، ص: ۲۱۲.
[۳]. ترجمه المیزان، ج۱، ص: ۲۱۳.
[۴]. تفسیر نمونه، ج۱، ص: ۱۸۷.
نظرات (۰)
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است