احادیثی گهربار از ائمه درباره شوخ طبعی :: پایگاه مذهبی دارالصادقیون

۱۶

ارديبهشت ۹۵

احادیثی گهربار از ائمه درباره شوخ طبعی

خادم الصادق

۱۶ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۵:۳۱

بانک احادیث موضوعی

حدیث (1) امام باقر علیه السلام :

إِنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلا رَفَثٍ؛

خداوند عزوجل دوست دارد کسى را که در میان جمع شوخى کند به شرط آن که ناسزا نگوید.

کافى، ج2، ص663، ح4

----------------------------------

حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

إِنّى أَمزَحُ وَلا أَقولُ إِلاّ حَقّا؛

من شوخى مى کنم، اما جز حق نمى گویم.

شرح نهج البلاغه، ج6، ص330

----------------------------------

حدیث (3) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

اَلمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ وَالمُنافِقٌ قَطِبٌ غَضِبٌ؛

مؤمن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانى.

تحف العقول، ص 49

----------------------------------

حدیث (4) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

أَتَتِ امرَأَةٌ عَجوزٌ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله علیه و آله فَقالَ لاتَدخُلُ الجَنَّةَ عَجوزٌ، فَبَکَت، فَقالَ: إِنَّکَ لَستَ یَومَئِذٍ بَعَجوزٍ، قالَ اللّه تَعالى: (إِنّا أَنشَناهُنَّ إِنشاءً فَجَعَلناهُنَّ أَبکارا)؛

پیر زنى نزد پیامبر صلى الله علیه و آله آمد. حضرت به او فرمودند: پیر به بهشت نمى رود. پیرزن گریست. حضرت فرمودند: تو در آن روز پیر نخواهى بود. خداى متعال مى فرماید: «ما آنان را آفرینش نوینى بخشیدیم و همه را دوشیزه قرار دادیم».

تنبیه الخواطر، ج1، ص112

----------------------------------

حدیث (5) امام کاظم علیه السلام :

إِنَّ رَسولَ اللّه صلى الله علیه و آله کانَ یَتیهِ العرابىُّ فَیُهدى لَهُ الهَدیَّةَ، ثُمَّ یَقولُ مَکانَهُ: أَعطِنا ثَمَنَ هَدیَّتِنا فَیَضحَکُ رَسولُ اللّه صلى الله علیه و آله وَکانَ إِذَا اغتَمَّ یَقولُ: ما فَعَلَ العرابىُّ؟! لَیتَهُ أَتانا؛

بادیه نشینى بود که نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله مى آمد و براى آن حضرت هدیه مى آورد و همان جا مى گفت: پول هدیه ما را بده و رسول خدا صلى الله علیه و آله مى خندیدند. آن حضرت هرگاه اندوهگین مى شدند، مى فرمودند: آن بادیه نشین چه شد؟ کاش نزد ما مى آمد.

کافى، ج2، ص663، ح1

----------------------------------

حدیث (6) امام على علیه السلام :

کَثرَةُ المِزاحِ تَذهَبُ البَهاءَ وَتوجِبُ الشَّحناءَ؛

شوخى زیاد، ارج و احترام را مى برد و موجب دشمنى مى شود.

غررالحکم، ج4، ص597، ح7126

----------------------------------

حدیث (7) امام على علیه السلام :

مَن کَثُرَ مِزاحُهُ استُجهِلَ؛

هر کس زیاد شوخى کند، نادان شمرده مى شود.

غررالحکم، ج5، ص183، ح7883

----------------------------------

حدیث (8) امام على علیه السلام :

رُبَّ هَزلٍ عاد َجِدّا؛

چه بسا شوخى اى که جدّى مى شود.

تحف العقول، ص85

----------------------------------

حدیث (9) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

لا یَبلُغُ العَبدُ صَریحَ الیمانِ حَتّى یَدَعَ المِزاحَ و َالکَذِبَ و َیَدَعَ المِراءَ و َإِن کانَ مُحِقّا؛

بنده به ایمان ناب نرسد، مگر آن که شوخى و دروغ را ترک گوید و مجادله (بگومگو) را رها کند، هر چند حق با او باشد.

الترغیب و الترهیب، ج3، ص594، ح20

----------------------------------

حدیث (10) امام صادق علیه السلام :

إِذا أَحبَبتَ رَجُلاً فَلا تُمازِحهُ وَ لا تُمارِهِ؛

هر گاه کسى را دوست داشتى، با او نه شوخى کن نه مجادله.

کافى، ج2، ص66، ح9

----------------------------------

حدیث (11) پیامبر صلى الله علیه و آله :

اَنا زَعیمٌ بِبَیتٍ فى رَبَضِ الجَنَّةِ وَ بَیتٍ فى وَسَطِ الجَنَّةِ وَ بَیتٍ فَى اَعلَى الجَنَّةِ، لِمَن تَرَکَ المِراءَ وَ اِن کانَ مُحِقّـا وَ لِمَن تَرَکَ الکِذبَ وَ اِن کانَ هازِلاً وَ لِمَن حَسَّنَ خُلقَهُ؛

من براى کسى که بگومگو را رها کند، هر چند حق با او باشد و براى کسى که دروغ گفتن را اگر چه به شوخى باشد، ترک گوید و براى کسى که اخلاقش را نیکو گرداند، خانه اى در حومه بهشت و خانه اى در مرکز بهشت و خانه اى در بالاى بهشت ضمانت مى کنم.

خصال، ص 144، ح170

----------------------------------

حدیث (12) امام باقر علیه السلام :

اِنَّ اللّه عَزَّ و َجَلَّ یُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلارَفَثٍ؛

خداوند عزوجل، کسى را که در میان جمع شوخى کند، دوست دارد به شرط آن که ناسزا نگوید.

کافى، ج2، ص663، ح4

----------------------------------

حدیث (13) امام على علیه السلام :

کَثرَةُ المِزاحِ تُذهِبُ البَهاءَ وَ توجِبُ الشَّحناءَ؛

شوخى زیاد، ارج و احترام را مى برد و موجب دشمنى مى شود.

غرر الحکم، ح 7126

----------------------------------

حدیث (14) امام حسن عسکری علیه السلام:

لا تُمار فَیذهَبَ بَهاوُک وَ لا تمازح فَیجتَرَاُ عَلَیک؛

جدال مکن که ارزشت می رود و شوخی مکن که بر تو دلیر شوند

تحف العقول، ص 486

----------------------------------

حدیث (15) امام موسی کاظم علیه السلام:

اِیاک وَ المِزاحَ فَاِنَّهُ یذهَبُ بِنُورِ ایمانِک؛

از شوخی (بی مورد) بپرهیز، زیرا که شوخی نور ایمان تو را می برد.

بحارالانوار، ج78، ص321

----------------------------------

حدیث (16) امام على علیه السلام :

کانَ رَسولُ اللّه‏ِ صلی الله علیه و آله لَیَسُرُّ الرَّجُلَ مِنْ اَصحابِهِ اِذا رَآهُ مَغْموما بِالْمُداعَبَةِ وَ کانَ صلی الله علیه و آله یَقولُ: اِنَّ اللّه‏َ یُبْغِضُ الْمُعَبِّسَ فى وَجْهِ اِخْوانِهِ؛

هرگاه رسول اکرم صلی الله علیه و آله یکى از اصحاب خود را غمگین مى‏ دیدند، با شوخى او را خوشحال مى‏ کردند و مى‏ فرمودند: خداوند، کسى را که با برادران (دینى) اش با ترشرویى و چهره عبوس روبرو شود، دشمن مى ‏دارد.

رسائل شهید ثانى، ص 326

----------------------------------

حدیث (28) امام صادق علیه السلام :

کانَ رَسولُ اللّه‏ِ صلی الله علیه و آله یُداعِبُ وَ لا یَقولُ اِلاّ حَقّـا؛

رسول اکرم صلی الله علیه و آله شوخى مى‏ کردند ولى جز حقّ چیزى نمى‏ گفتند.

مستدرک الوسائل، ج 8 ، ص 408

----------------------------------

حدیث(29) امام محمدباقر علیه السلام :

اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ المُداعِبَ فی الجَماعَهِ بِلا رَفَث؛

خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند، دوست دارد .

کافی، ج2، ص663

----------------------------------