پایگاه مذهبی دارالصادقیون

حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّی لَأُکْرِمَنَّ مَثْوَى جَعْفَرٍ وَ لَأَسُرَّنَّهُ فِی أَشْیَاعِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ أَوْلِیَائِهِ

۲۴

ارديبهشت ۹۵

حرف های خودمانی با آقا

خادم الصادق

۲۴ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۵:۱۹

شعر و دلنوشته های مذهبی

تو را غایب نامیده اند چون ظاهر نیستی نه این که حاضر نباشی.

دوباره دل نوشته، دوباره نامه، دوباره حرفای دلم روی کاغذ، دوباره...

آقاجون! دلم خیلی گرفته احساس می کنم اون دختری که پارسال پیارسال بودم دیگه نیستم. پارسال تقریبا ۴۰ روز شاید هم بیشتر دعای عهد رو خوندم اما امسال... دیگه امیدی جز تو و خدا ندارم، پس دستمو بگیر، نذار زمین بخورم. کمکم کن اونی بشم که تو می خوای؛ یه بنده محبوب.

می دونم که بین مایی. نامه عمل ما رو هر هفته می خونی و به حال بعضی ها می خندی و به حال بعضی هامون هم اشک های قشنگت از گوشه چشمت جاری می شود.

مهدی جون می خواستم یه حقیقتی رو بهت بگم این که بعضی وقتا فراموشت می کنیم و چقدر سخته آدم لحظه هایی از زندگی اش رو با فراموش کردن تو و خدا بگذرونه. اون وقت شاید دیگه هیچ وقت نتونه اون خطاشو جبران کنه. پس مهدی جون تنهامون نذار.

چله غریبونه

گذشتن جمعه های سوت و کور

هنوز اما نرسیدی ای تجلی ظهور!

با تشکر از:زهرا رجایی نژاد. یاس.۳قم