پایگاه مذهبی دارالصادقیون

این سوالی است که ممکن است در ذهن و زبان خیلی از زنان جامعه طرح شده باشد که براستی آیا این بلوغ زودهنگام زن نسبت به مرد، مطابق با قانون فراگیر عدل خداوندی است؟ مکلف شدن زودهنگام زنان به تکالیف سنگین شریعت، آیا تبعیض ناروا نسبت به او انگاشته نمی شود؟

حکیم و مفسر فرزانه قرآن، استاد جوادی آملی در کتاب وزین "زن در آئینه جمال و جلال خداوند" این سوال را چنین پاسخ گفته اند:

نه تنها در حق زنها ظلم نشده است بلکه آنها مورد عنایت ویژه قرار گرفته‏اند. شما بارگاهی را تصور کنید که بدون اذن ورود، نمی‏توان وارد آن شد؛ اگر در آن بارگاه رفیع، کسی زن را شش سال زودتر از مرد راه بدهد معلوم می‏شود که این زن بیش از مرد مورد عنایت صاحب بارگاه قرار گرفته است. دین عنایت خاصی نسبت به زن داشته است که او را زودتر از مرد مشرّف به درگاه حضرت حق نموده است. بلوغ در واقع مشرف شدن است نه مکلّف شدن، بزرگان اهل سلوک می‏گویند ما با بلوغ مشرف شده‏ایم نه مکلف، چون زحمت و مشقتی در کار نیست. بلکه شرف در کار است، امام سجادعلیه السلام در مناجات الذاکرین می‏فرمایند:

«یا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ»

یعنی ‏ای خدایی که نام تو مایه شرافت است. بنابراین اگر کسی به جایی برسد که لیاقت ذکر خدا را پیدا کند و به یاد خدا باشد و خدا هم به یاد او باشد، شرافتی نصیب او گردیده است و زن شش سال قبل از مرد به این شرافت می‏رسد. زن باید این مطلب را خوب درک کند که دین صریحاً به مرد می‏گوید تو برو و شش سال دیگر بازی کن، ولی زن را به حضور می‏پذیرد. مثل این‏که در یک مجمع علمی به بچه‏ها بگویند شما بروید بازی کنید، اینجا جای شما نیست، امّا بزرگترها را اجازه ورود بدهند.

این شش سال زودتر مکلف شدن نه برای آن است که زن ناقص است بلکه برای آن است که زن ریحانه است و این گل فقط باید به دست باغبان باشد و باغبانِ این گل، فقط قرآن و عترت و ذات اقدس اله است. درست است که باغبان هر انسانی خداست1 منتها همان باغبان بهتر می‏داند که کدام گل را بهتر و زودتر از دیگر گلها باید حفظ کرد. کدام نهال را باید بیشتر پذیرائی کرد. این پذیرائی ویژه الهی نشانه عظمت زن است. وقتی زن عظمت خود را می‏یابد که بداند خدا او را شش سال زودتر از مرد می‏پذیرد. با این بینش در می‏یابیم که نه تنها در این مورد به زن‏ها ظلمی نشده بلکه آنها مورد عنایت ویژه قرار گرفته‏اند [چون سازنده و تربیت‏کننده زنان و مردان صالح و نمونه هستند.