پایگاه مذهبی دارالصادقیون

این همه سفارشی که پیامبر (صلی الله علیه وآله) نسبت به اهل بیت و قرآن کرده اند را تا چه اندازه جامه عمل پوشاندیم؟

مسلمانان به دو فرقه‌ی شیعه و سنی تقسیم شدند .

در اهل سنت از همان ابتدا عترت کنار گذاشته شد، به تعبیر خودشان «حسبنا کتاب الله» یعنی کتاب خدا ما را کفایت می‌کند و دیگر نیازی به اهلبیت نداریم هر چند به همان قرآن هم عمل نکردند زیرا ؛ لازمه عمل به قران تمسک به اهل بیت بود، که در اینجا بحث در آن نداریم.

اما شیعه: در نزد شیعیان اهلبیت از جایگاهی رفیع برخوردارند هر چند شاید به مرحله عمل که برسیم آنچنان که به زبان می‌آوریم نباشیم، اما در مورد قرآن نیز نسبت به اهلبیت محجورتر مانده است زیرا ابتدائی‌ترین مرحله که در آیه‌ی شریفه‌ «وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ» و چون قرآن خوانده شود بدان گوش فرا دهید و خاموش باشید، باشد که مشمول رحمت شوید. (اعراف/ 204) می‌فرماید را هم رعایت نمی‌کنیم.

یکی از علمای اصفهان می‌گفت: با عدّه ای برای حج به مکه مشرف شدیم، در مدینه یک نفر از دوستان همراه ما در گذشت.

پس از دفن، مجلس ترحیمی تشکیل داده و یکی از قاریان را برای تلاوت قرآن به مجلس دعوت کردیم . قاری آمد و نشست اما قرآن نمی‌خواند. به او گفتیم بخوان ایشان گفتند شما مشغول حرف زدن هستید و تا ساکت نشوید قرآن نمی‌خوانم همه ساکت شدیم ولی باز دیدیم نمی‌خواند.

گفت، طرز نشستن شما مناسب با مجلس قرآن نیست لذا همه دو زانو نشستیم دیدیم باز قرآن را شروع نمی‌کند گفتیم بخوان او گفت هنوز مجلس برای قرائت قرآن مهیا نشده است زیرا در دست بعضی چای و ... مشاهده می شود چای را که کنار گذاشتیم قاری آیه‌ی «وَإِذَا قُرِىءَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَأَنصِتُواْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ» را قرائت فرمود.(ماهنامه بشارت، ش 59 ص 39)

 در حضور قران مۆدب بنشینیم
در برخی از محافل یا جلسات قرآنی دیده می‎شود که مۆدّب نشستن در حضور قرآن مراعات نمی شود.

مثلاً قرآن را روی زمین می‎گذارند و به آن نگاه می‎کنند. یا پای خود را در محضر قرآن دراز می‎کنند و یا با تسبیح و سر و صورت خود بازی می‎کنند و یا نحوه نشستن آنان به گونه‎ای است که موجب بی‎احترامی به ساحت مقدّس قرآن است.

سنت بسیار خوبی که از قدیم الایام رعایت می‎شده، گذاشتن رحل زیر قرآن‎هاست که عمل بسیار خوبی است. کسانی که با تلاوت قرآن کریم سروکار دارند پسندیده است که در منازل خود نیز،‌ «رحل» استفاده کنند و با این کار به فرزندان خویش احترام گذاردن به قرآن را تعلیم دهند.
 
قرائت قرآن را ترک نکنیم
یکی از چیزهایی که در خانه هر مسلمانی یافت می‎شود ، کتاب آسمانیِ قرآن است. این کتاب برنامه زندگی و هدایت انسانهاست.

هر خانواده مسلمان برای استمداد از آن و تیمّن و تبرّک، حداقل یک قرآن در منزل نگهداری می‎کند.

نگهداری قرآن در منازل فواید بسیاری دارد از جمله موجب دوری شیطان از خانه می‎گردد، ولی باید مراقب بود که از خواندن آن غفلت نشود ؛ زیرا معطل گذاردن و نخواندن آن یک نوع بی‎احترامی به ساحت مقدّس قرآن است.

امام ششم ـ علیه السّلام ـ از حضرت امام محمّد باقر ـ علیه السّلام ـ نقل می‎کند:

«اِنَّهُ لَیُعْجِبُنی اَنْ یَکُونَ فِی الْبَیْتِ مُصْحَفٌ یَطْرُدُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ الشَّیاطینَ».[ وسائل الشیعه، ج 4، ص 855.]
من خوش دارم در خانه قرآنی باشد که خدای عزّوجلّ به وسیله آن شیطان‎ها را دور کند.

در روایت دیگری امام صادق ـ علیه السّلام ـ می‎فرماید: سه چیز در دادگاه الهی از انسان شکایت می‎کند، یکی از آنها قرآن است:

«...وَ مُصْحَفٌ مُعَلَّقٌ قَدْ وَقَعَ عَلَیْهِ الْغُبارُ لا یُقْرَأُ فیهِ».[ اصول کافی، ج 2، ص 449.]
...و قرآنی که بدون استفاده مانده غبار گرفته باشد و خوانده نشود.

منابع:
howzeh-qom.ir
ideaandcreativity.com
 tebyan.net