پایگاه مذهبی دارالصادقیون

فضیلت ماه مبارک رمضان را با بقیه ماه ها مقایسه نکنید

«رمضان» در لغت از «رمضاء» به معناى شدت حرارت گرفته شده و به معناى سوزانیدن مى باشد. چون در ماه  گناهان انسان بخشیده مى شود، به این ماه مبارک رمضان گفته اند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: اگر مردم قدر ماه مبارک رمضان را می دانستند، می گفتند: ای کاش همه سال رمضان بود. در ماه رمضان خوابت،  نفس کشیدنت،  عبادت است.

آقا امیرالمومنین علی بن ابی طالب سلام الله علیه می فرماید: فضیلت ماه مبارک رمضان بر بقیه ماه ها مثل فضیلت ما امام هاست بر بقیه مردم. هیچ کسی، هیچ شخصیتی، با پیامبر و اهل بیت و چهارده معصوم علیهم السلام قابل قیاس نیست.

در روایات می فرماید: ما را با هیچ کسی قیاس نکنید. یعنی فضیلت ماه مبارک رمضان را با بقیه ماه ها مقایسه نکنید.[1]

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: محروم، شقی و بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در ماه مبارک رمضان محروم بشود. قدر این مجالس، این حالات، این گریه ها، را بدانید. گاهی یک قطره اشک، یک دریای آتش را خاموش می کند.

روایت داریم: روز قیامت یک بنده گنه کاری را می آوردند که خیلی گناهش زیاد بوده است. همان طوری که دروبین می تواند عکس و صورت و تصویر ما را ضبط کند و بعداً پخش کند، خدا این قدرت را دارد که به اعضای ما این قدرت را بدهد که خود اعضا و جوارح ما فیلمبرداری بکنند. یا به نطق بیایند. «أَنْطَقَنَا اللَّهُ الَّذی أَنْطَقَ کُلَّ شَیء»[2] انسان به اعضا و جوارحش می گوید چرا علیه من شهادت می دهید؟ «لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَینا»[3] می گویند: این کار خدا بود.

این مژه های چشم می گویند: بار پروردگارا ما هم یک شهادتی داریم. یک شبی این بنده تو بلند شد، به یاد گناهانش افتاد و ناله کرد. آن قدر گریه کرد که ما تر شدیم. خدای متعال می فرماید: چون که این از خوف من گریه کرده، او را به طرف بهشت برگردانید. دریای رحمت الهی به موج می آید و این بنده را برمی گردانند. 

فضیلت ماه مبارک رمضان بر بقیه ماه ها مثل فضیلت ما امامان است  بر بقیه مردم

برکات ماه مبارک رمضان
حضرت امام سجاد(علیه السلام) در دعاى حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض مى کند: به وسیله روزه ماه رمضان یاریمان ده تا اندام هاى خود را از معاصى تو نگه داریم و آن ها را به کارهایى گیریم که خشنودى تو را فراهم آورد، تا با گوش هایمان سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به دین لهو و لعب نشتابیم و تا دستمانمان را به سوى حرام نگشاییم و با پاهایمان به سوى آن چه منع شده ره نسپاریم و تا شکم هایمان جز آن چه را تو حلال کرده اى در خود جاى ندهد، و زبان هایمان جز به آن چه تو خبر داده اى و بیان فرموده اى گویا نشود... .» [4]

امام سجاد علیه السلام می فرماید: خدایا اگر من را نهیبم بزنی، ردم بکنی، در را هم ببندی، من این حرف ها سرم نمی شود، من گدای سمجی هستم. «لا کففت عن تملقک»[5] من چاپلوسی می کنم. به در خانه ات این قدر سر می سابانم، این قدر ناله می زنم که به رویم باز کنی. چون معرفت در قلب من آمده که تو خیلی آقایی، کریمی، بزرگوار هستی.
 
خدا، تنها دادرس
به خدا قسم ما جز خدا، کسی را نداریم. یک لحظه نفسمان بند بیاید، ما را در خانه نگه نمی دارند. فوری می برند در سردخانه می گذارند. یاد بیاوریم آن زمانی که ما را در کفن می پیچند. در چاله ای به نام قبر می گذارند. آنجا کی به درد من و شما می خورد.

آقا این کاغذها و اعلامیه ها و قبرها را نگاه بکنید، نصف افرادی که می میرند یا میانسال هستند یا جوان هستند. لذا هر سال را احتمال بدهید، سال آخر باشد. برای توبه و استغفار سنگ تمام بگذاریم. یاد بیاریم آن زمانی که ما را در چاله قبر تک و تنها رها می کنند و می روند. کی به درد ما می خورد؟ «الهی و ربی من لی غیرک»[6] غیر از خدا، غیر از اولیاء خدا، کی به درد ما می خورد؟ جز خدا و اولیاء خدا هر کس و هر چیزی هست، ما از آنها جدا می شویم.  همان پدری که یک عمر در این خانه خون دل خورده زحمت کشیده، همان مادری که شصت سال هفتاد سال واقعاً خون جگر خورده برای بچه هایش کار کرده است، اما وقتی که نفسش بند آمد همان دختر می ترسد که در خانه او را نگه دارد.

قدردانی عمرهای باقی مانده
ما مثل یک شمعی می مانیم که در شرف آب شدن و خاموش شدن هستیم. این شمع دارد تمام می شود. اگر با این شمع یک چراغ دیگری برای آن عالم روشن کردی، کردی. نکردی در ظلمات و تاریکی می مانی. از روزی که ما به دنیا آمدیم با سرعت به طرف آخرت و مرگ می رویم. آخرت و مرگ هم به طرف ما می آید چه قدر زود به هم می رسیم. عن قریب است که از ما اثری باقی نباشد. بیاییم به فکر آخرت باشیم. زاد و توشه تهیه کنیم. 

 ======================
پی نوشت ها :
[1]  فضائل الاشهر الثلاثۀ، شیخ صدوق ص107 و موسوعۀ احادیث اهل البیت، شیخ هادی نجفی ج4 ص269
[2]  فصلت/21
[3]  همان
[4]  الصحیفة السجادیة، امام سجاد(علیه السلام) ص 186، دفتر نشر الهادى، قم.
[5]  بحار الانوار /علامه مجلسی/ 28/368/ تنبیه ...ص:360
[6]  مفاتیح الجنان/شیخ قمی /62


منبع:
mobalegh.miu.ac.ir
maarefquran.com

tebyan.net