به گزارش پایگاه مذهبی دارالصادقیون  روز   پنج شنبه 18 شهریور  مصادف  با شب شهادت  حضرت امام محمد باقر  علیه السلام  مراسم عزای آن  حضرت  همراه با قرائت  دعای روح بخش کمیل   و سحنرانی حضرت حجت الاسلام مشهدی زاده  بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد صاحب الزمان (عج) حسن آباد صادق الائمه علیه السلام برگزار گردید.
 
 
حجت الاسلام مشهدی زاده,  امام محمدباقر(ع) را 

 وارث علم تمام پیامبران وشکافنده   علوم  دانستد و گفتند: .

علومی که امام در اختیار دیگران قرار  می داد شامل فقه،

 حدیث، فلسفه، تفسیر، لغت، کلام، اخبار مبدأ و معاد، 

اخبار انبیاء، مناسک حج، و دیگر علوم اسلامی بود .
   
 حجت الاسلام مشهدی زاده  خوردن مال حرام،را عامل دین‌فروشی دانستد و گفتند: پس حرام نخورید! حرام نپوشید! در خانۀ حرام زندگی نکنید! شغل حرام قبول نکنید! کار حرام نکنید!رشوه ی حرام نگیرید! به دنبال پست و مقام نروید! مال یک مملکت را اختلاس نکنید!  چرا که به طور قطع به دین‌فروشی دچار می‌شوید.
  ایشان با استناد حدیثی از پیامبر رد کردن یک دانگ از حرام ( یک ششم دینار یا درهم ) پیش خدا معادل هفتادهزار حج قبول دانستد و  و با نقل داستانی از مهدی عباسی عاقبت حرام خوری را   عامل عاقبت به شری دانستندو گفتند:
گناه حرام‌خواری، گناهی است که به شکم چنگ می‌اندازد. فضل بن ربیع می‌گوید: شریک بن عبدالله بن سنان نخعیدر روزی که او را به دربار مهدی عباسی، قبل از هارون، آوردند، مهدی عباسی به او گفت: شریک! نمی‌گذاریم از این دربار بروی، مگر بعد از این که یکی از این سه کار را قبول کنی: یا رئیس قوۀ قضائیه مملکت بشوی (که به تعبیر عربی آن روز، قاضی‌‌القضات می‌شود)، و اگر هم این شغل را قبول نمی‌کنی، به جای آن، شغل معلمی بچه‌هایم را بپذیر. این جا ما به تو اتاقی می‌دهیم و تو هر روز باید بیایی و به بچه‌هایم درس بدهی. اگر این کار را هم نمی‌پذیری، امروز ناهار پیش ما بمان. شریک بن عبدالله بن سنان نخعی به فکر رفت که اگر در نهایت به هر سه پیشنهاد خلیفه نه بگوید، آخرش این خواهد بود که خلیفه دستور می‌دهد که جلاد گردنش را بزند و او در این صورت، جزو شهدای اصیل عالم می‌شود، و سخن گفتن با خود را ادامه داد که: اگر منصب قاضی‌القضاتی مهدی را بپذیرد، با این کار خود را در لبة ی جهنم قرار می‌دهد، و از طرفی، در صورت پذیرفتن پیشنهاد معلمی بچه‌های خلیفه، ممکن است آن‌ها پیش او درس بخوانند و فردا رئیس مملکت بشوند و مثل پدرشان بر تمام اهل مملکت ظلم بکنند، او با این کار خود، شریک ظلم شان می‌شود؛ چون ظالم‌‌پروری کرده و علمش را به دست نااهل داده است، و او نمی‌خواهد ظالم‌‌پروری بکند، امّا پذیرش پیشنهاد خوردن یک ناهار با خلیفه، عیبی ندارد. پس به رئیس آشپزخانه گفت، فقط از مغز استخوان و شکر، چند نوع غذا درست کند و برای ناهار بیاورد. رئیس آشپزخانه که شاهد جریان بود، رفت و بعد از دو ساعت آمد و گفت: غذا آماده است؛ سفره را چیده‌ایم بفرمایید! آشپز به آرامی با خودش گفت: اگر شریک بن عبدالله بن سنان امروز این غذا را بخورد، تا ابد رستگار نخواهد شد؛ یعنی آشپز هم فهمید شریک با خوردن این ناهار، به چه عاقبت شومی دچار خواهد شد. سرانجام شریک بن عبدالله که غذای حرام را خورد، هم منصب قاضی‌القضاتی را پذیرفت و هم معلمی بچه‌های خلیفه را؛ چون گناه، آدم را زمین‌گیر می‌کند، و لقمه ی حرام، تمام نور خدا را از باطن می‌برد.
 روزی برای حقوق یک ماه، به شریک برات دادند و او به یک صرافی رفت تا آن را نقد کند. صراف به او گفت: مقداری از آن را الآن می‌دهم و مقداری دیگر را ده روز بعد، و اندکی از آن را جنس می‌دهم. شریک اصرار کرد که باید همه آن را همین حالا نقد بدهی. صراف که عصبانی شده بود، گفت: مگر  گندم یا کتان و پارچه قیمتی فروخته‌ای که پولش را نقد می‌خواهی؟ شریک گفت: نه گندم و نه  کتان فروخته‌ام و نه پارچة قیمتی، «والله بِعْتُ دِینِی»: به خدا سوگند! من دینم را فروخته‌ام.
 ماجرای این عالم، به ما هشدار می‌دهد که خوردن مال حرام، دین‌فروشی می‌آورد. 

مشهدی زاده در باب  جهنمی شدن انسان  بواسطه رفیق بد   گفتند :

یک آیه در قرآن راجع به رفیق بد هست.می‌فرماید:

 در روز قیامت کسی که به واسطه رفیق بد نابود شده

 و جهنمی شده ‌است، مرتب تأسف می‌خورد و پشت دست را به دندان می‌گیرد

 و می‌گوید: ای کاش سر و کار با خدا و پیغمبر و   رفیق خوب داشتم.

یک دوست بد در اهداف شما مداخله کرده و دوست ندارد موفقیتتان را ببیند. 

علت آن عدم احساس امنیت او است. 

گاهی اوقات نیز احساس حسادت عمیق او مانع ارتباط واقعی

 و احساس شادی برای دوستی که سخت تلاش کرده 

تا رویاهایش را به واقعیت تبدیل کند، می‌شود. حتی او ممکن است 

تا جایی پیش برود که سعی کند شما را با تشویق به رها کردن 

اهدافتان و ایجاد احساس بد درباره خودتان، از مسیرتان منحرف کند. 

 وقتی در یک رابطه دوستی، معمولاً یک طرف از خود می‌گذرد

 و طرف مقابل خودخواهانه رفتار می‌کند، رابطه محکوم به فناست.

وی  مهمترین عضو گنهکار بدن را,  زبان دانستند و گفتند:.

 پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «اکثر خطاهای انسان از زبان اوست؛

 إِنَّ أَکْثَرَ خَطَایَا ابْنِ آدَمَ مِنْ لِسَانِه‏» 
 در روز قیامت هیچ عضوی از اعضای بدن انسان به اندازۀ زبان موجب عذاب او نمی‌شود. رسول خدا(ص) می‌فرماید: «آیا جز این است که مردم به خاطر آنچه با زبان خود به دست می‌آورند به جهنم می‌افتند؟! وَ هَلْ یَکُبُّ النَّاسَ عَلَى مَنَاخِرِهِمْ فِی النَّارِ إِلَّا حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِم‏» و در روایت دیگری می‌فرمایند: «خداوند زبان را چنان عذاب مى‏کند که هیچ یک از جوارح دیگر انسان را مانند آن عذاب نخواهد کرد؛ یُعَذِّبُ اللَّهُ اللِّسَانَ بِعَذَابٍ‏ لَا یُعَذِّبُ بِهِ شَیْئاً مِنَ الْجَوَارِحِ»
اعضای بدن به «زبان» می‌گویند: اگر تو ما را رها کنی، حال ما خوب است/درخواست اعضای بدن از زبان: تورا به خدا کاری به ما نداشته باش!
 امام زین‌العابدین(ع) می‌فرماید: هر روز صبح زبان انسان از اعضای دیگر بدن احول‌پرسی می‌کند و می‌گوید حال‌تان چطور است؟ اعضای بدن می‌گویند: اگر تو بگذاری حال ما خوب است! از خدا بترس و کاری به ما نداشته‌ باش! و او را سوگند می‌دهند و می‌گویند: ما به واسطۀ تو پاداش می‌گیریم و به واسطۀ تو عذاب می‌بینیم. (إنّ لِسانَ ابنِ آدمَ یُشرِفُ کُلَّ یَومٍ على جَوارِحِهِ فیقولُ کیفَ أصبَحتُم؟ فیقولونَ: بخَیرٍ إن تَرَکتَنا، و یقولونَ: اللّه َاللّهَ فینا و یُناشِدونَهُ و یَقولونَ إنّما نُثابُ بکَ و نُعاقَبُ بکَ؛