پایگاه مذهبی دارالصادقیون

«در زمان مرجع بزرگ و عالی مقام حضرت آیت الله سیّد ابوالحسن اصفهانی، درگیری هایی میان حکومت وقت ایران و سعودی درگرفت. این درگیری، در اثر این بود که ابوطالب نامی از یزد در حالت طواف، دچار تهوّع و استفراغ شده بود، وهّابی ها این شخص را دستگیر کرده و به جرم هتک حرمت حرم، به قتل رساندند. 
 
معروف است تا مدّتی به دلایل واهی برای ایرانی‌ها حج ممنوع شد، تا این‌ که بعد از مدّتی، دولت سعودی از دولت ایران پوزش خواست و دوباره به حجّاج ایرانی مجوّز رفتن به حج داده شد. 
 
یکی از علمای اصفهان برایم نقل کرد: رفیـقی داشـتم در سـفر حج همراهم بود. در بیابان بین کویت و حجاز، دچار شن گرفتگی شدیم و ماشین قدرت حرکت نداشت. (سابقاً غالب افراد با ماشین از طریق کویت به عربستان می‌رفتند و گاهی به دریاچه‌های شن ‌برمی‌خوردند و دچار مشکلات می‌شدند). 
 
راننده گفت: اگر می‌خواهید به حج برسـید، باید وسـایل خود را رها کنید (غیر از ضروریات). 
 
بالاخره به مکّه رسـیدیم و رفیـقم یادش آمد که ۴۰۰۰ تـومان در بیابان رها کرده و سـراغ آن را از هر کسی می‌گـرفت امّا کسـی آن چمدان و پول را پیدا نکرده بود. بعد از حج ایرانیان به عراق (کربلا) می‌رفتند. دوستم می‌گوید: در صحن حرم امام حسین (علیه السّلام) بـود که توسّلی به سیّدالشهدا پـیدا کردم و در بین دو نـماز میان جـمعیّت، موضوع گمشده‌ی خود را بیان کردم، همه خندیدند و گفتند: 
 
سرزمین حجاز کجا و کربلا کجا؟! 
 
مرد عربی کنار من ایستاده بود و از من پرسید: این شخص چه گفت؟ جریان را برایش گفتم، دیدم خوشحال شد و گفت گمشده‌ی این مرد نزد من است، چون دیدم پول ایرانی است، هر چه بین چادرهای ایرانیان جستجو کردم صاحبش را نیافتم و گفتم: خدایا این پول و زر وبالی برای من شده، خودت کمک کن تا آن را به صاحبش برسانم و بالاخره شخصی به من گفت ایرانیان از مسیر کربلا به ایران می‌روند و من هم به همین جهت آمدم و خدا را شکر که، امروز راحت شدم. 
 
هدف از نقل این داستان این بود که تقوا چه می‌کند، چنان تحرّکی می‌دهد و چنین سلب آرامش و آسایش می‌کند که این مرد عرب را، از بیابان‌های میان کویت و حجاز روانه مکّه می‌کند تا چادر به چادر، به دنبال صاحب این پول بگردد و سپس به کربلا بیاید، تا بار مسئولیّت را از دوش خود بردارد، با این که قدرت داشت پول را برداشته و مصرف کند. حتّی عجیب‌تر این ‌که، وقتی خواستیم به عنوان مژدگانی به او چیزی بدهیم رنگش تغییر کرد و گفت: مگر برای ادای وظیفه هم پول می‌گیرند؟ 
 
آری جای تعجّب نیست که تقوا، می‌تواند موجب چنین خیرات و برکات معنوی در زندگی انسان باشد. و حتّی تقوا می تواند باعث خیرات در بهبود اقتصاد هم بشود. 
 
ـ قرآن کریم در سوره‌ی مبارکه‌ی اعراف، آیه‌ی ۹۶ می‌فرماید: 
 
«وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَی ءَامَنُواْ وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَآءِ وَ الْأَرْضِ ... » ؛ اگراهل قریه و شهرها ایمان بیاورند و پرهیزگاری کنند، ما برکات خود را از آسمان و زمین می‌گشاییم و نازل می‌کنیم. 
 
تقوا، از دیدگاه امیرالمۆمنین علیه السّلام 
 
از حضرت درباره تقوا سۆال کردند، حضرت فرمود: 
 
اگر اعمال تو را در طبقی مکشوف و سرباز بگذارند و به دور دنیا بگردانند تا مردم ببینند، عملی در آن نباشد که از آن حیا کنی و خجالت بکشی. 
 
تقوا حقیقتی ارزشمند است که اگر کسی در زندگانی دنیا آن را به دست آورد، نه با زر، نه با زور و نه با سایر لذّات دنیایی آن را از دست نمی‌دهد و کسی هم نمی‌تواند آن را از متّقی بگیرد. 
 
منبع: برگرفته از کتاب در محضر امیرالمۆمنین علیه السّلام- جلد2