پایگاه مذهبی دارالصادقیون

در حالات مرحوم میرزاجواد ملکى تبریزى (ره )
مرحوم میرزا جواد ملکى تبریزى رحمه الله علیه هر شب که براى تهجّد از خواب بیدار مى شد ضمن اجراى دستورات و آداب برخاستن از خواب از قبیل سجده و دعا، مدّتى در بسترش صدا به گریه بلند مى کرد و سپس بیرون مى آمد و به اطراف آسمان نگاه مى کرد و آیات
((إِنَّ فِى خَلْقِ السَّموَاتِ وَ الاَْرْضِ...))⁽¹⁰¹⁾
را مى خواند و سر به دیوار مى گذاشت و مدّتى گریه مى کرد، سپس براى وضو گرفتن آماده مى شد و در کنار حوض مى نشست و مى گریست و از هنگام بیدار شدن تا برگشتن به محل نماز چند جا مى نشست و بر مى خاست و گریه مى کرد، وقتى که وضو مى گرفت و به مصلاّیش مى رسید و مشغول تهجّد مى شد، دیگر حالش خیلى منقلب مى شد و قابل وصف نبود، او در نمازها و مخصوصاً در قنوت آنها گریه هاى طولانى داشت تا آنجا که بعضى ایشان را جزء بکّائین عصر به شمار آورده اند.⁽¹⁰²⁾
از امام سجّاد علیه السلام پرسید: چرا شب زنده داران صورتى زیباتر از صورت دیگران دارند؟
فرمود: چون آنان با خداى خویش خلوت کرده اند، خداوند از نور خود بر چهره آنان پوشانده است .⁽¹⁰³⁾
امیرمؤمنان على علیه السلام و شبهایش
امام صادق علیه السلام فرمود:
حضرت على علیه السلام اتاقى را در خانه اش براى خواندن نماز اختصاص داده بود، چون مقدارى از شب مى گذشت یکى از کودکانش را که بیدار بود همراه خود به آن اتاق مى برد و مشغول نماز مى شد.⁽¹⁰⁴⁾
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
اى على بر تو باد نماز شب و کسى که نماز شب را سبک بشمارد از ما نیست پس به وصیّت من عمل کن ، و دستور بده تمام اُمّتم نماز شب را بخوانند.
با خواندن نماز شب تاریکى قبر را یادآور شویم
روایت شده است که خداى متعال به حضرت موسى علیه السلام وحى کرد که : اى موسى ! در تاریکى شب از خواب برخیز (و مناجات و راز و نیاز کن ) تا قبرت را باغى از باغهاى بهشت قرار دهم .⁽¹⁰⁵⁾
همچنین آمده است نماز گزار باید با خواندن نماز صبح ، صبحِ قیامت را به یاد آورد و از نماز ظهر به یاد گرمى محشر بیفتد و از نماز شب ، تاریکى قبر را متذکّر شود.⁽¹⁰⁶⁾
پاداش نماز شب بیان نشده
امام صادق علیه السلام فرمود:
هر کارِ نیکى که انسان با ایمان انجام مى دهد پاداشش در قرآن ذکر شده است ، جز نماز شب ، که به خاطر اهمیّت آن خداوند آن را با صراحت بیان نفرمود، همین قدر فرموده است : ((تَتجافى جُنُوبُهُومْ عَنِ الْمَضاجِعِ...))⁽¹⁰⁷⁾، پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور مى شود (و به پا مى خیزند و رو به درگاه خدا مى آورند) و پروردگارِ خود را با بیم و امید مى خوانند و از آنچه به آنان روزى داده ایم انفاق کنند! هیچ کس نمى داند چه پاداشهاى مهمّى که مایه روشنى چشمهاست براى آنان نهفته شده ، این پاداشِ کارهایى است که انجام مى دادند.⁽¹⁰⁸⁾
هیچگاه نماز شبش ترک نشد
در شرح حال آیت اللّه شهید مطهرى رحمه الله علیه آمده است که :
او همیشه با وضو بود و به این کار توصیه مى کرد، نسبت به انجام فرایض ‍ فرزندان خود نظارت دقیق داشت ، بعد از نماز مغرب و عشا سجده هاى طولانى به جا مى آورد و از سنّ تکلیف به بعد، هیچ گاه نماز شبش ترک نشد.⁽¹⁰⁹⁾
شب زنده دارى مرحوم ملا هادى سبزوارى
در شرح حال حکیم الهى ، حاج ملاّ هادى سبزوارى نوشته اند: در تمام سال ، ثلث آخر شب را بیدار بودند و در تاریکى شب عبادت مى کردند، تا اوّل طلوع آفتاب .⁽¹¹⁰⁾
دعا در نماز براى همه
((رسول خدا صلى الله علیه و آله مشغول نماز بود که شنید مردى در نماز خود مى گوید:
پروردگارا! تنها من و محمّد را مشمول رحمت خود قرار ده و جز بر ما دو نفر، بر هیچ کس رحم نکن !
پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله پس از آنکه نماز خود را به پایان برد، رو به او کرد و فرمود: (چرا) تو یک چیز وسیع را محدود ساختى ⁽¹¹¹⁾.))
(یعنى چرا همه مسلمانان را دعا نمى کنى و رحمت خدا را به من و خودت اختصاص مى دهى ؟)
آیت اللّه حسن زاده آملى گوید:
رساله اى در امامت نوشتم و آن را به حضور شریف استاد علاّمه طباطبائى رضوان اللّه تعالى علیه رائه دادم ، مدّتى در نزد او بود و لطف فرمودند و یک دوره تمام ، آن را مطالعه فرمودند، در یک جاى آن رساله ، درباره خودم دعاى شخصى کرده بودم که : بار خدایا مرا به فهم خطاب محمّدى صلى الله علیه و آله اعتلا ده .
در هنگام ردّ رساله به این جانب فرمود: آقا! تا من خود را شناختم دعاى شخصى در حق خودم نکردم بلکه دعایم عام است . این تأ دیب اخلاقى بسیار در من اثر گذاشت .⁽¹¹²⁾
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: هر گاه یکى از شما دعا کند، دعایش را عمومیّت دهد و همه را دعا کند، زیرا این کار دعا را زودتر مستجاب مى کند.⁽¹¹³⁾
و نیز فرمود: کسى که با جمعى نماز بخواند و تنها براى خود دعا کند و آنان را فراموش نماید، به آنان جفا کرده است .⁽¹¹⁴⁾
مطلب دیگرى که غفلت از آن روا نیست این است که : بر پا داشتن نماز و دعا کردن براى خود و دیگران ، وظیفه نمازگزار به پایان نمى رسد، بلکه این آغاز راه است و هر نمازگزارى موظّف است علاوه بر این ، عملاً نیز براى حلّ مشکلات مسلمانان اقدام کند، چنانکه آیت اللّه جوادى آملى فرموده اند: دینى که مى گوید: هنگام سحر در نماز شب حدّاقل چهل نفر را دعا کن . همان دین مى گوید: روز هم به فکر حلّ مشکل چهل نفر باش ، شب برخیز و دیگران را دعا کن ، یعنى روز هم مواظب کارشان باش . این درس ‍ کرم به انسان مى آموزد، که دیگران مهمان سفره انسان باشند.⁽¹¹⁵⁾
امام صادق علیه السلام فرمودند:
جان ایمان سه چیز است :
1 - نماز شب خواندن .
2 - روزه دار را افطار دادن .
3 - به ملاقات برادران رفتن .⁽¹¹⁶⁾
در حالات مرحوم میرزاى قمى رحمه الله علیه
در شرح حال استادِ میرزاى قمى رحمه الله علیه (مرحوم سید حسین خوانسارى رحمه الله علیه ) آمده است :
این مرد بزرگ ، هرگز نماز شب و زیارت عاشورا و نماز جماعت را ترک نکرد و هرگاه به مسجد نمى رفت ، در منزل با زن و فرزند خود نماز جماعت مى خواند.⁽¹¹⁷⁾
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:
نماز آدمى در دل شب ، شعار صالحان است .⁽¹¹⁸⁾
شیخ مفید (ره )
((شریف ابویعلى جعفرى )) درباره شیخ مفید رحمه الله علیه گفته است :
او مقدار کمى از شب را مى خوابید، آنگاه بر مى خاست و نماز مى گزارد، یا کتاب مى خواند، یا درس مى گفت ، یا قرآن تلاوت مى کرد.⁽¹¹⁹⁾
رسول اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:
بر شما باد به نماز شب ، که آن روش صالحانِ پیش از شما و وسیله نزدیک شدن به خداوند و مانع گناهان (آینده ) و کفاره گناهان (گذشته ) و دور کننده دردها از بدن مى باشد.⁽¹²⁰⁾
در حالات امام خمینى رحمه الله علیه
یکى از پزشکان مى گوید:
در ایّامى که امام خمینى رحمه الله علیه در بیمارستان تحت معالجه و عمل جرّاحى بودند، لوله تنفّس در تراشه ایشان بود، (وقتى این لوله در مجراى تنفسى قرار مى گیرد، شخص نمى تواند صحبت کند)، امّا امام با اینکه لوله به مجراى تنفسى ایشان وصل بود، نماز ظهر و عصر آن روز را به همان وضع ادا نمودند و حتّى نماز شب خود را ترک نکردند.⁽¹²¹⁾
در بین راه مشغول خواندن نمازهاى نافله ...
یکى از شاگردان علاّمه طباطبائى رحمه الله علیه درباره او مى گوید:
علاّمه اهل ذکر و دعا و مناجات بود، در بین راه که او را دیدم غالباً ذکر خدا بر لب داشت .
به نوافل مقیّد بود و گاهى دیده مى شد که در بین راه مشغول خواندن نمازهاى نافله است .
شبهاى ماه رمضان تا صبح بیدار بود، مقدارى مطالعه مى کرد و بقیّه را به دعا و قرائت قرآن و نماز و اذکار مشغول بود.⁽¹²²⁾
تا حالا نشده من از نماز شب ایشان بیدار شوم
در خاطرات مربوط به امام خمینى رحمه الله علیه مى خوانیم : خویشاوندان ایشان مى گفتند:
از پانزده سالگىِ ایشان که ما در خمین بودیم ، آقا یک چراغ موشى ⁽¹²³⁾ کوچک مى گرفتند و مى رفتند به یک قسمت دیگر که هیچ کس بیدار نشود و نماز شب مى خواندند.
همسر امام رحمه الله علیه مى گویند:
((تا حالا نشده که من از نماز شب ایشان بیدار شوم )). چون چراغ را مطلقاً روشن نمى کردند.
نه چراغ اتاق را روشن مى کردند، نه چراغ راهرو را و نه حتى چراغ دستشویى را [او از یک چراغ قوه کوچک که تنها جلوى پایشان را روشن مى کرد، استفاده مى کردند.⁽¹²⁴⁾] و براى این که کسى بیدار نشود، هنگام وضوى نماز شب ، یک ابر زیر شیر مى گذاشتند که آب چکّه نکند و صداى آن ، کسى را بیدار نکند.⁽¹²⁵⁾
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
زمستان براى مؤمن فصل خوبى است ، زیرا روزهاى کوتاهش را روزه مى گیرد و شبهاى طولانى اش را براى نماز (شب ) بر مى خیزد.⁽¹²⁶⁾
عارفان ، سرمه بیدارىِ شب بر چشمانشان کشیده اند
خداى متعال به حضرت داوود علیه السلام فرمود:
اى داوود! مردان با تقوا شبهایشان را نخوابند مگر آنکه نمازشان را براى من بگذارند. و روزهایشان را به پایان نبرند مگر آنکه پیوسته مرا یاد کنند. اى داوود! همانا عارفان ، سرمه بیدارىِ شب بر چشمانشان کشیده اند و شب را در حال قیام اند و از این رهگذر، رضاى مرا مى طلبند.⁽¹²⁷⁾
کنیزک نماز شب خوان
((حسن بن صالح )) - از صوفیه و عرفاى مشهور عراقى - کنیزکى داشت ، آن را بفروخت بر قومى .
چون میانه شب بود، کنیزک برخاست و گفت : اى اهل سراى ، نماز! نماز! ایشان تعجّب نمودند و گفتند: آیا صبح بدمید و بامداد شد؟ کنیزک گفت : شما جز فریضه نگزارید؟ گفتند: نه . کنیزک به نزد حسن بن صالح بازگشت و گفت : اى خواجه ! مرا بر قومى فروختى که ایشان نماز شب نمى خوانند، مرا از ایشان باز ستان . حسن وى را از ایشان بازستاند.⁽¹²⁸⁾
اگر بهشت مى خواهى نماز شب بخوان
یکى از صالحان گفت :
شبى خوابیدم و عبادت (نماز شب ) به جا نیاوردم ، پس شنیدم که هاتفى مى گفت :
آیا بندگان خدا مى خوابند و حال آنکه خداوند بهشت رضوان را بین آنان تقسیم مى فرماید؟ پس هر که اضافه بخواهد، شب طولانى را با خواب ، کوتاه نمى کند و به اندکى از بهشت قانع نمى شود.⁽¹²⁹⁾
نصیحت على علیه السلام براى مردم عراق
((امام باقر علیه السلام فرمود:
امیرالمؤمنین على علیه السلام آن گاه که در عراق بود، روزى پس از نماز صبح به وعظ و نصیحت پرداخت و از خوف خدا گریست ، دیگران هم از گریه حضرت گریستند، آن گاه فرمود: به خدا قسم که از زمان دوستم رسول خدا صلى الله علیه و آله اقوامى را به یاد دارم که صبح و شام را به پایان مى بردند در حالى که چهره هاى آنان گرفته و احوالشان پریشان و شکمها از گرسنگى به پشت چسبیده و پیشانى آنان از اثر سجده چون زانوى شتر بود!
شب را در حال سجده و قیام براى پروردگارشان به روز مى آوردند. گاهى مى ایستادند و گاهى پیشانى بر خاک مى نهادند و با خداى خود سرگرم گفتگو و مناجات بودند و آزادى خویش را از آتش جهنّم ، از حضرت او مى خواستند، به خدا سوگند با همه احوال ، آنان را مى دیدم که بیمناک و هراسانند!
راوى مى گوید: پس از این سخنان ، دیگر آن حضرت را خندان ندیدند، تا به جوار رحمت حضرت حق منتقل شد.))⁽¹³⁰⁾
بر تو باد به استغفار در تاریکى شب
خداى متعال فرمود: اى داوود! بر تو باد به استغفار در تاریکى شب ، هر کس ‍ به خاطر من به نماز ایستد آنگاه که مردم در خوابند، به فرشتگانم دستور مى دهم تا براى او استغفار کنند و بهشت من مشتاق دیدار او گردد و هر تر و خشکى براى او دعا کند.⁽¹³¹⁾
نماز شب حضرت مهدى علیه السلام
استاد الهى و عارف ربّانى ، مرحوم حاج شیخ جواد انصارى همدانى رحمه الله علیه مى فرمود:
یکى از مؤمنان ، شبى که براى نماز شب بیدار شده بود مشاهده کرد که در حدود پانصد خانه از خانه هاى همدان نورافشانى مى کنند. به او الهام شده بود که در این خانه ها نماز شب خوانده مى شود، در نقطه اى (از زمین ) عمودى از نور دیده بود که تا آسمان کشیده شده است و به او الهام شده بود که در آن مکان ، وجود مقدّس حضرت مهدى علیه السلام هست که به نماز شب ایستاده است .⁽¹³²⁾
((عباد)) یکى از سربازان رسول خدا صلى الله علیه و آله و نماز شب او
وقتى که ارتش اسلام به همراه رسول خدا صلى الله علیه و آله از غزوه ((ذات الرقاع )) به سوى مدینه بر مى گشت ، بین راه در میان درّه اى شب را به استراحت پرداخت ، پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله دو سرباز دلیر را مأ مور حفاظت دهانه درّه کرد. آن دو که ((عباد)) و ((عمّار)) نام داشتند، ساعات شب را بین خود تقسیم کردند، نگهبان )) اوّل عباد بود که مقدارى از شب را به نماز مشغول شد. در میان مردى از افراد دشمن که در تعقیب مسلمین بود خود را نزدیک درّه رساند و عباد را که در حال نماز بود هدف تیر قرار داد. او به قدرى غرق مناجات بود که سوزش تیر را کمتر احساس کرد، آن را از پاى خود در آورد و به نماز ادامه داد... با تیر دوّم نیز چنین کرد، وقتى که سوّمین تیر به پایش ‍ نشست دیگر نتوانست آن طور که مى خواست مناجاتش را ادامه دهد؛ به خاطر این با رکوع و سجودى کوتاه نمازش را به پایان برد و عمّار را بیدار کرد.
چون عمّار حال عباد را دید با اعتراض به او گفت : چرا در آغاز کار مرا بیدار نکردى ؟ عباد گفت : من در حال مناجات با پروردگار خود بودم و سوره اى از قرآن را مى خواندم ، لذّت مناجات و شیرینى توجّه به خداى متعال مانع از آن شد که نماز خود را قطع کنم ، اگر نبود که رسول خدا صلى الله علیه و آله حفاظتِ این نقطه را بر عهده من گذارده بود، هرگز نماز و سوره اى را که مى خواندم قطع نمى کردم و جان خود را در طریق مناجات با خدا از دست مى دادم ، پیش از آنکه آهنگ بریدن نماز کنم !⁽¹³³⁾
نماز شب مرحوم میرزا سلیمان تنکابنى
صاحب ((قصص العلماء)) درباره پدرش مرحوم میرزا سلیمان تنکابنى مى گوید:
نماز شبش هیچ گاه ترک نشد، یک شب وقت سحر از خواب بیدار شدم ، دیدم پدرم نشسته است و به شدّت مى گرید، بعد از مدّتى که گریه اش تمام شد، از سبب آن سؤ ال کردم ؟
در پاسخ فرمود: در قنوت نماز وتر، مناجات ((خمس عشرة )) مى خواندم و مى گریستم ، ناگاه شنیدم که از سقف اتاق ، آوازى بر آمد که : ((ایّها العالم العامل ...)) (مرحوم والد، بیش از این سخنى نگفت و دنباله صدایى را که شنیده بود اظهار نکرد).
سپس بیان داشت که : وقتى آن آواز را شنیدم ، چنان گریه بر من مستولى شد که نتوانستم نماز را تمام کنم ، بى اختیار نشستم و گریستم . و تا من زنده ام ، راضى نیستم این ماجرا را به کسى بگویید.⁽¹³⁴⁾
مادرم فاطمه زهرا علیها السلام در نماز شبش ...
امام حسن مجتبى علیه السلام فرمودند:
مادرم فاطمه علیها السلام را دیدم که در شب جمعه اى در محراب عبادت خویش ‍ ایستاده و مرتب در حال رکوع و سجود بودند تا اینکه سپیده صبح آشکار شد و مى شنیدم که مؤمنان و مؤمنات را دعا مى فرمود و نام آنان را یکایک مى برد و بسیار در حقّشان دعا مى فرمود و براى خود دعایى نمى کرد.
به ایشان گفتم : مادرم ! چرا همان گونه که براى دیگران دعا مى کنى براى خود نیز دعا نمى کنى ؟
فرمودند: فرزندم ! ابتدا همسایه و بعد خود انسان .⁽¹³⁵⁾
مال شبهه ناک مانع نماز شب مى شود
آیت اللّه شهید قدوسى رحمه الله علیه مى فرمود:
ما وقتى که در نهاوند بودیم ، سالى یک بار با خانواده ، منزل یکى از آشنایان دعوت مى شدیم ، پس از تکرار چند نوبت دیدم همان شبى که ما در آن میهمانى غذا مى خوریم نماز صبح روز بعد به آخر وقت کشیده مى شود (و موفّق به نماز شب نمى شویم ) متوجّه شدم در اموال آن شخص اشکالى وجود دارد.⁽¹³⁶⁾
اى صبح ! تو شاهد باش ...
از ((امّ سعید)) کنیز امیر مؤمنان علیه السلام پرسیدند:
على علیه السلام در ماه رمضان بیشتر عبادت مى کند یا در سایر ماهها؟
پاسخ داد: على علیه السلام هر شب با خداى خود به راز و نیاز مشغول است و براى او ماه رمضان و دیگر اوقات یکسان است .
و نیز در شرح حال آن حضرت آمده است :
وقتى که او را پس از ضربت خوردن از مسجد به خانه مى بردند نگاهى به محلّ طلیعه فجر افکند و فرمود:
اى صبح ! تو شاهد باش که على را فقط اکنون (به حکم اجبار) دراز کشیده مى بینى !⁽¹³⁷⁾
نماز شب علامه محمد تقى مجلسى رحمه الله علیه
علاّمه محمّد تقى مجلسى رحمه الله علیه - پدر علاّمه محمّد باقر مجلسى رحمه الله علیه - مى گوید:
الحمد للّه ربّ العالمین که بنده در چهارده سالگى همه اینها را مى دانستم ، یعنى خدا و نماز و بهشت و دوزخ ، و نماز شب [مى خواندم ] در مسجد صفا، و نماز صبح را به جماعت [مى خواندم ] و اطفال را نصیحت مى کردم به آیات و حدیث به تعلیم پدرم رحمه الله علیه .⁽¹³⁸⁾
مهلت خواستن حضرت مریم علیها السلام
روایت شده است : هنگامى که فرشته مرگ (عزرائیل )، براى قبض روح حضرت مریم علیها السلام نزد او حاضر شد، مریم مهلت خواست تا سجده اى به جا آورد، چون اجازه یافت ، به سجده رفت و در همان حال ، تسلیم فرمان حق شد و جان داد.⁽¹³⁹⁾
در مأ خذ دیگرى آمده است : حضرت عیسى علیه السلام پس از مرگ مادرش ‍ مریم ، او را صدا زد و گفت : مادر! آیا مى خواهى به دنیا برگردى ؟
پاسخ داد: آرى ، (دوست دارم برگردم ) براى آن که در شب سرد براى خدا نماز بگزارم و در روز بسیار گرم روزه بگیرم ، آن گاه فرمود: اى پسر جان من ! این راه (برزخ و قیامت ) بیمناک است .⁽¹⁴⁰⁾
رهبر معظم انقلاب خطاب به جوانان ...
رهبر معظم انقلاب حضرت آیت اللّه خامنه اى - دامت ظله العالى - در اهمیّت نماز شب مى فرمایند: ((نماز شب بخوانید و آن هم نماز شب با توجّه ، نماز شبى که مى فهمید چه مى کنید، نه نمازى که در آن توجّه نباشد. نماز شب باید با توجه و عنایت باشد. اثر نماز شب در شما که جوان هستید، بسیار زیادتر از نماز شبى است که ((من )) مى خوانم .
این اثرات را حفظ کنید و چیزهایى که براى هدف و تکاملتان لازم است فرا بگیرید و ایام را از دست ندهید که این ایّام و این فرصتها قابل بازگشت نیستند)).⁽¹⁴¹⁾
مناجاتها و نمازهاى شب استاد شهید مطهرى حالت ویژه اى داشت . سروش نیمه شبان استاد مطهرى هنگام نماز شب این بود: نخوابید، شیطان خوشحال مى شود. رهبر انقلاب مى فرمایند: این مرد، نیمه شب تهجد با آه و ناله داشت ، نماز شب مى خواند و گریه مى کرد، به طورى که صداى گریه و مناجات او افراد را از خواب بیدار مى کرد... اتاق ایشان وضعیت خاصى داشت ... یک ((اللّه )) بود که با نئون سبز با این شب نماها نوشته شده بود و فقط در شب جلوه داشت و مشخص مى کرد که استاد همان نیمه شبها که مشغول ذکر خدا هستند و ذهنشان هم به یاد خداست مى خواهند که از همه حواس خود نیز استفاده کنند...))⁽¹⁴²⁾
گریه هاى شبانه
یکى از اساتید حوزه علمیه قم گوید: شبى مهمان حاج آقا مصطفى بودم ، نصف شب از خواب بیدار شدم و صداى آه و ناله اى شنیدم ، نگران شدم که در خانه چه اتفاقى افتاده است !
حاج آقا مصطفى را بیدار کردم و گفتم : ببین در خانه شما چه خبر است ؟
ایشان نشست و گوش فرا داد و گفت : صداى آقا (امام خمینى ) است که مشغول تهجّد و عبادت است .⁽¹⁴³⁾
بیدار نشدن مرحوم آخوند کاشى براى نماز شب
((حضرت حجة الاسلام والمسلمین آسید محمّد حسین مدرس )) در اصفهان فرمودند:
یک روز طلبه ها جشنى گرفته بودند از آخوند کاشى هم دعوت مى کنند که در آن جشن شرکت کنند،
ایشان هم تشریف مى آورند و تا دیر وقت مشغول بودند و براى نماز شب بیدار نشده بلکه براى نماز صبح از خواب بیدار مى شوند.
دوباره ((هفده ربیع )) طلبه ها جشن مى گیرند و آخوند را دعوت مى کنند که تشریف بیاورند و این بار هم ایشان خوابشان مى برد.
شب در خواب ((حضرت رسول )) صلى الله علیه و آله را مى بینند و حضرت مى فرمایند:
ما دفعه قبل ((نهم ربیع )) را به خاطر شادى قلب دخترم ((زهرا سلام اللّه علیها)) تو را بخشیدیم که نماز شبت ترک شد ولى ((هفدهم ربیع )) چرا خوابت برده بلند شو نماز شبت را بخوان .
شیطان مانع بیدار شدن مى شود
و شیخ برقى بسند معتبر از حضرت امام محمّد باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود: از براى شب شیطانى است که او را رها مى گویند، پس هرگاه بنده اى از خواب بیدار شود و اراده کند برخاستن براى نماز شب را آن شیطان باو گوید حالا وقت برخاستن تو نیست ، پس دفعه دیگر که بیدار شود و خواهد برخیزد آن شیطان گوید که وقت برخاستن نشده یعنى زود است پس ‍ پیوسته او را از برخاستن زایل کند و حبس کند او را تا فجر طلوع کند و چون فجر طالع شد بول کند در گوش او آن وقت بگذرد از او در حالیکه دُم خود را مى جنباند از ناز و به خود مى بالد.
و ابن ابى جمهور از رسول خدا صلى الله علیه و آله نقل کرده که آن حضرت روزى باصحاب خود فرمود که احدى از شما هر گاه خوابید شیطان گره میزند بر پسِ سر او سه گره بزند مکان هر گرهى عَلَیْکَ لَیْلٌ طَویلٌ فَارْقُدْ یعنى شب دراز است بخواب ، پس هر گاه بیدار شد و ذکر خدا کرد یک گره گشوده شود و اگر وضو گرفت یک گره دیگر گشوده گردد و اگر نماز خواند یک گره دیگر گشوده گردد پس داخل صبح شود به حال نشاط پاکیزه نفس والاّ صبح کند خبیث النّفس کسلان ، و این روایت در کتب اهل سنّت نیز مذکور است .
و قطب راوندى روایت کرده از امیرالمؤمنین علیه السلام که فرمود: طمع نکن در سه چیز با سه چیز: طمع مکن در بیدارى شب با پر خوردن ، و در نور صورت با خوابیدن در جمیع شب ، و در امان از دنیا با صحبت فسّاق