جمعه, ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ۰۷:۱۵ ق.ظ

درباره سايت

پایگاه مذهبی دارالصادقیون

اللّهُمَّ صَلِّ عَلى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ خازِنِ العِلْمِ الدَّاعی إِلَیْکَ بِالحَقِّ النُّورِ المُبِینِ،. اللّهُمَّ وَکَما جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ کَلامِکَ وَوَحْیِکَ وَخازِنَ عِلْمِکَ .
هدف از خلقت عالم معرفت و عبادت خداوند متعال است, و غرض از بعثت انبیاء از آدم تا خاتم تحقق آن است, رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) برای تعلیم و تربیت بشریّت به معرفت و عبادت ,قرآن و کسی که نزد او علم تمام قرآن است به یادگار گذاشت.
هرچند حوادث روزگار نگذاشت مفسّر معصومِ قرآن, پرده از حقایق کتاب خدا بردارد ولی در فرصت کوتاهی که برای ششمین اختر فرزوان آسمان هدایت پیش آمد,شاهراه مذهب حق را برای رهروانِ از خلقت باز کرد , و فطرت تشنه انسانیت را به آب حیات عبادت و معرفت سیرآب کرد.
امید است پیروان مذهب حق روز عزای آن حضرت, آنچه در توان دارند در مراسم سوگواری انجام دهند تا مشمول دعای مستجاب او شوند که فرمود((رحم الله من احیی امرنا)) رحمتی که سرمایه ی سعادت و وسیله ی نجات از شدائد برزخ و قیامت است.
در راستای جنگ نرم و عمل به فرمایشات رهبر معظم انقلاب و مقابله با تهاجمات فرهنگی که ایمان مسلمین را نشانه رفته است و سعی در تخریب عقاید و افکارمان دارد در فضای مجازی پایگاه مذهبی دارالصادقیون را در سرزمین تکریم مقام عالی امام صادق علیهالسلام شهرستان رفسنجان (دارالصادقیون) ،راه اندازی نموده ایم.که وظیفه خود را در قبال احیای اندیشه های والای اهل بیت(علیهم السلام) و حفظ ارزش ها و دفاع از مبانی فکری انقلاب واسلام انجام داده و مطالبی سودمند برای کسانی که جویای حقیقت هستند ارائه نماییم.امیدواریم که شما خوانندگان عزیز با نظرات سازنده خود محبین صادق الائمه علیه السلام را ، در راستای عمل به وظیفه یاری نمایید. این پایگاه در راستای جنگ نرم و تبلیغات حرکت کاروان صادقیه در رفسنجان راه اندازی شده است وبیشتر مطالب آن در خصوص توسل وعشق به اهل بیت و احیای اندیشه های والای اسلام ناب محمدی و تکریم مقام عالی ارباب امام جعفر صادق (علیه السلام) می باشد.
آدرس:استان کرمان ، شهرستان رفسنجان
حسن آباد صادق الائمه علیه السلام نوق
احمدتقی نژاد

بایگانی

پربحث ترين ها

محبوب ترين ها

پيوندها

تصاوير برگزيده

شبکه های اجتماعی

تهمت

آموزه های دینی و مذهبی

تهمت

امید است همه درمورد اعمالشان حساسیت منطقی داشته باشند تا مورد تهمت قرار نگیرند و همه به این معنی دست یابیم که سخنی که هیچ دلیلی بر صحت آن نداریم و فقط با توجه به شنیده های خویش است نگوییم تا موجب ویرانی شخصیتی یا ویرانی یک زندگی نشویم.


1. قال الامام علی - علیه السلام - : لا قحَةَ کَالبُهتِ.


«غرر الحکم، ح 4438»

امام علی - علیه السلام - فرمود: هیچ بی شرمی و وقاحتی چون بهتان زدن نیست.




2. قال الامام الصادق - علیه السلام - : مَن اِتَّهَمَ أخَاهُ فی دِینِهِ فَلا حُرمَةَ بَینَهُمَا. 

«الکافی، ج 2، ص 361»

امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر کس به برادر دینی خود تهمت زند حرمتی میان آن دو به جا نمی‏ماند.
 

3. قال الامام علی - علیه السلام - : اَلبُهتَانُ عَلَی البَرِئِ أعظَمُ مِنَ السَّمَاءِ.

«بحار الانوار، ج 78، ص 31»

امام علی - علیه السلام - فرمود: بهتان زدن به آدم بی گناه (گناهش) بزرگتر از آسمان است.




4. قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : مَن بَهَتَ مُؤمِناً أَو مُؤمِنَةً أَو قَالَ فِیهِ مَا لَیسَ فِیهِ أقَامَهُ اللهُ تَعَالی یَومَ القِیَامَةِ عَلَی تَلٍّ مِن نَّارٍ، حَتَّی یَخرُجَ مِمَّا قَالَهُ فِیهِ.

«عیون الاخبار الرضا - علیه السلام -، ج 2، ص 33» 

پیامبر خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزی بگوید که از آن مبراست، خداوند متعال در روز رستاخیز او را بر تلّی از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره آن مومن برگردد.




5. قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : ... وَ أَمَّا عَلامَةُ الفَاسِقِ فَأَربَعَةٌ: اَللَّهوُ، وَ اللَّغوُ، وَ العُدوَانُ، وَ البُهتَانُ.

«بحار الانوار، ج 1، ص 120» 

پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - فرمود: فاسق چهار نشانه دارد: (اشتغال به) لهو، لغو، دشمنی و بهتان.




6. قال أبی عبد الله - علیه السلام - : مَن بَاهَتَ مُؤمِناً أَو مُؤمِنَةً بِمَا لَیسَ فِیهِمَا حَبَسَهُ اللهُ عَزَوَجَلَ یَومَ القِیَامَةِ فی طِینَةِ خَبَالٍ، حَتَّی یَخرُجَ مِمَّا قَالَ، قُلتُ: وَ مَا طِینَةُ خَبَال؟ قَالَ: صَدِیدٌ یَخرُجُ مِن فُرُوجِ المُؤمِسَاتِ یَعنِی الزَّوَانِی.

«معانی الاخبار، ص 164»

امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند خداوند در روز رستاخیز او را در طینت خبال نگه دارد تا حرف خود را پس گیرد. (ابن ابی یعفور می‏گوید) عرض کردم: طینت خبال چیست؟ حضرت فرمود: چرک و زردابه‏ای است که از شرمگاه زنان فاحشه بیرون می‏آید.




7. قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : مَن صَامَ شَهرَ رَمَضَانَ فَاجتَنَبَ فِیهِ الحَرامَ وَ البُهتَانَ رَضِیَ اللهُ عَنهُ وَ أوجَبَ لَهُ الجَنَانَ.

«بحار الانوار، ج 39، ص 346» 

پیامبر خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر کس ماه رمضان را روزه بگیرد و از کارهای حرام مخصوصا بهتان دوری کند، خدا از او راضی شود و بهشت را بر او واجب کند.




8. قال الامام علی - علیه السلام - : المُؤمِنُ لا یَغُشُّ أَخَاهُ، وَ لا یَخُونُهُ، وَ لایَخذُلُهُ، وَ لا یَتَّهِمُهُ.

«الخصال، ج 2، ص 622»

امام علی - علیه السلام - فرمود: مومن با برادر مومنش فریبکاری نمی کند و به او خیانت نمی ورزد و او را خوار نمی سازد و به او تهمت نمی زند.




9. قال الامام زین العابدین - علیه السلام - : مَن رَمَی النَّاسَ بِمَا فِیهِم رَمُوهُ بِمَا لَیسَ فِیهِ.

«بحار الانوار، ج 78، ص 160» 

امام سجاد - علیه السلام - فرمود: هر کس به مردم عیبی را که دارند نسبت دهد، مردم به او عیبی را که ندارد نسبت دهند.




10. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن دَخَلَ مَدَاخِلَ السُوءِ اِتَّهَمَ.

«بحار الانوار، ج 75، ص 91»

امام علی - علیه السلام - فرمود: هر که به جاهای بد رفت و آمد کند، مورد بدگمانی و تهمت واقع شود.




11. قال الامام الصادق - علیه السلام - : إذَا اِتَّهَمَ المُؤمِنُ أخَاهُ اِنمَاثَ الإیمَانُ مِن قَلبِهِ کَمَا یَنمَاثُ المِلحُ فی المَاءِ.

«الکافی، ج 2، ص 361»

امام صادق - علیه السلام - فرمود : هرگاه مؤمن به برادر (دینی) خود تهمت زند، ایمان در قلب او ناپدید می شود همچنان که نمک در آب حلّ می‏شود.




12. قال الامام علی - علیه السلام - : إیَّاکَ وَ مَوَاطِنَ التُّهَمَةِ وَ المَجلِسَ المَظنُونَ بِهِ السُّوءُ، فَإنَّ قَرینَ السُّوءِ یَغُرُّ جَلِیسَهُ.

«بحار الانوار، ج 75، ص 90»

امام علی - علیه السلام - فرمود : از رفت و آمد به جاهای تهمت برانگیز و مجالسی که گمان بد به آنها برده می‏شود بپرهیز؛ زیرا دوست بد همنشین خود را می‏فریبد.




13. قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : أولَی النَّاسِ بِالتُّهَمَةِ مَن جَالَسَ أَهلَ التُّهَمَةِ.

«أمالی شیخ صدوق، ص 28» 

پیامبر خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: سزاوارترینِ مردم به تهمت، کسی است که با متهمان و افراد مظنون همنشینی کند.




14. قال الامام علی - علیه السلام - : مَن وَقَفَ نَفسَهُ مَوقِفَ التُّهَمَةِ فَلا یَلُومَنَّ مَن أسَاءَ بِهِ الظَّنَ.

«بحار الانوار، ج 75، ص 90»

امام علی - علیه السلام - فرمود: کسی که خود را در معرض تهمت قرار دهد نباید کسی را که به او گمان بد برد، سرزنش کند.




15. قال الامام علی - علیه السلام - : اَلمُؤمِنُ لا یَغُشُّ أخَاهُ وَ لا یَخُونُهُ وَ لا یَخذُلُهُ وَ لا یَتَّهِمُهُ وَ لا یَقُولُ لَهُ: أنَا مِنکَ بَرِئٌ.

«بحار الأنوار، ج 2، ص 143»

امام علی - علیه السلام - فرمود: مومن با برادر مومنش فریبکاری نمی کند و به او خیانت نمی ورزد و او را خوار نمی سازد و به او تهمت نمی زند و به او نمی گوید من از تو بیزارم.




16. قال أبو عبد الله - علیه السلام - : لَیسَ لَکَ أَن تَأتَمِنَ مَن غَشَّکَ، وَ لا تَتَّهِمَ مَنِ ائتَمَنتَ.

«قرب الاسناد، ص 35» 

امام صادق - علیه السلام - فرمود: هر کس تو را فریب داد نباید امین بشماری و هر کس را امین یافتی متهم نکن.




17. قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : لَیسَ لَکَ أن تَتَّهِمَ مَن قَد اِئتَمَنتَهُ، وَ لا تَأمَنَ الخَائِنَ وَ قَد جَرَّبتَهُ.

«قرب الاسناد، ص 40»

امام صادق - علیه السلام - فرمود: حق نداری کسی را که امین یافته ای متهم کنی و نباید به خائن اطمینان کنی در حالی که او را آزموده ای. 




18. قال الامام الصادق - علیه السلام - : إنَّ مِنَ الغِیبَةِ أَن تَقُولَ فی أَخِیکَ مَا سَتَرَهُ اللهُ عَلَیهِ، وَ إنَّ مِنَ البُهتَانِ أَن تَقُولَ فی أخیکَ مَا لَیسَ فِیهِ.

«بحار الانوار، ج 2، ص 248»

امام صادق - علیه السلام - فرمود: غیبت آن است که در مورد برادرت آنچه را خدا پوشانده بیان کنی و بهتان آن است که آنچه در او نیست را به او نسبت دهی.




19. قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : من بَهَّتَ مُؤمِناً أو مُؤمِنَةً أو قَالَ فِیهِ مَا لَیسَ فِیهِ أقَامَهُ اللهُ تَعَالی یَومَ القِیَامَةِ عَلَی تَلٍّ مِن نَّارٍ حَتَّی یَخرُجَ مِمَّا قَالَهُ فِیهِ. 

«بحار الانوار، ج 75، ص 194»

پیامبر خدا - صلی الله علیه و آله - فرمود: هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزی بگوید که از آن مبراست خداوند در روز رستاخیز وی را بر تلّی از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره او برگردد.




تهمت از نگاه اسلام:

تهمت به چه معنیست ؟

تهمت یعنی بدون اثبات ،سخنی فردی بگوید برعلیه فردی دیگر.


امام صادق‌می‌فرماید: "تهمت زدن به بی‌گناه از کوه‌های عظیم نیز سنگین‌تر است‌".

درقرآن کریم و روایات  به دوری از آن نهی شده است . بسیاری از انسانها بدون دلیل خاصی تهمتی میزنند بدون آنکه قادر به اثبات آن باشند . 

وقتی فردی در مقابل فرد دیگر سئوالی ازخود فرد می پرسد یا موضوع نامعلومی میخواهد توسط خود شخص اثبات شود این به معنای تهمت نیست .

تهمت یعنی حرفی که اولا انسان درمیان جمع بزند و دوما دلیل کافی برای اثبات آن نداشته باشد.

پس نباید فکر کرد که کسی نمیتواند از کسی سئوالی بپرسد چون این تهمت نامیده میشود. اتفاقا بهترین راه کشف مجهولات درباره یک فرد اینست که از خود فرد پرسیده شودهمراه با ایجاد فضای امن و پنهان از دید دیگران . در روایات هم به این تاکید شده است که نباید به شنیده های مردم اکتفا کرد چون به نظر امام علی بین حق و باطل چهار انگشت فاصله است.

الف)دربرابر شنیدن یک تهمت باید چکار کرد؟

بهترین کار اینست که با توجه به این ضرب المثل عمل شودکه " نباید یکطرفه به دادگاه رفت".

 عبدالرحمن بن غنم از رسول الله روایت نقل می کند که : نبی اکرم ارشاد فرمودند بهترین بندگان خدا کسانی هستند که بادیدن آنها ، الله تعالی، به یاد بیاید . و بدّترین انسان ها کسانی هستند که جاسوسی می کنند و کسانی که دو نفر را از هم جدا می کنند و  کسانی که تلاش می کنند تا مسلمانی را به گناه یا پریشانی مبتلا بکنند .

 

ب) تهمت چرا زده میشود؟

1)بعضی ها بخاطر جهالت به کسی تهمت میزنند و آنرا بیان میکنند بدون آنکه اثبات شده باشد.

2) بعضی ها عمدا به کسی تهمت میزنند بدون اینکه اثبات کنند واین بیشتر کار حسود است .

حضرت علی رضی الله عنه روایت می کند: هر آن شخصی که مرد یا زن مسلمانی را بنا بر فقر وتنگدستی اش ذلیل وحقیر بداند خداوند اورادر روز قیامت  در اجتماع جمیع خلایق ذلیل ورسوا می گرداند .  هر شخصی که مرد یا زن مسلمانی را مورد تهمت قرار می دهد و او را به آن چنان عیبی منسوب می کند که در او نیست در روز قیامت او را  تا آن وقت بر تپّه ای از شعله های آتش می ایستانند که آن شخص خودش آنرا تکذیب کند .

در قرآن هم به شدت در برابر تهمت موضع گیری شده است :

سوره النور/آیه23: "کسانی که به افراد با ایمان نسبت زنا داده‌اند در دنیا و آخرت ملعون خواهند بود و به عذاب سخت معذب خواهند شد".

ج) چکار شود تا جلوی تهمت گرفته شود؟

دربیشتر مواقع نمیتوان جلوی دهن مردم را بست یا به قولی بهتر: جلوی دروازه را میشه بست اما جلوی دهن مردم را نه!

بهترین راه اینست که خود فرد نسبت به رفتارهایی که میکند حساس باشد تا سوء تفاهم برای کسی بوجود نیاید یا اگر کسی عمدا خواست تهمتی بزند نتواند یک رفتار خاص را برای ادعای خودبیان کند. فرد نباید محیط سوءظن برای خودش ایجاد کند.

امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ فرمود: کسی که خود را در معرض تهمت قرار دهد، نباید کسی را که به او بد گمان می‌شود ملامت و نکوهش کند.

امام صادق(ع):کسی که به موضعی از مواضع تهمت برود و متهم شود نباید جز خودش را ملامت کند. و نیز امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ در وصیت به فرزندش امام مجتبی ـ علیه السلام ـ فرمود: از محل تهمت بر حذر باش و دوری کن، همچنین از مجلسی که به آن گمان بد برده می‌شود.

عذاب اخروی تهمت زدن ناروا:

ابو الدرداء می فرماید رسول الله فرمودند: کسی که برای بدنام کردن مسلمانی حرفی می زند  خرابی را بیان می کند  که در آن مسلمان وجود ندارد الله تعالی او را در آتش زندان می کند تا زمانی که حرف خود را ثابت نماید .

درآخر این نکته قابل تامل است که: کسی که تهمت میزند بر بیگناهی آثار آن در همین دنیا هم خواهد دید .

امام صادق: هر گاه مؤمنی برادر مؤمن خویش را متهم سازد و به او تهمت بزند ایمان از قلب او محو می‌شود همچنانکه نمک در آب ذوب می‌گردد.

کسانی که تهمت میزند باید بدانند که ، با انگشت در منزل  کسی را به ناحق نرنند تا با مشت به ناحق در خانه آنها زده نشود. دنیا دار مکافات است  وبسیاری از گناهان در همین دنیا جواب داده میشود مخصوصا تهمت زدن وقتی آبروی مسلمانی به خطر بیفتد .

یک تهمت میتواند یک مسلمان را خراب یا زندگیهایی را فرو بپاشد ، پس همه باید سعی کنند که اولا درمورد کسی بی خودی وبدون مدرکی قاطع صحبت نکنند ، دوماً صحبت کردن در مورد آن شخص از نگاه دیگران که برای فرد تعریف کرده اند نباشد، سوماً نباید همه چیز را همه جا گفت .

هشتاد ضربه شلاق مجازات قوانین اسلامی، وجبران خسارت ناشی ازآن، تهمت ناروا است ولی نباید مجازات دنیویی واخروی پروردگار  را درمورد فرد تهمت زننده فراموش کرد. خیلی از افراد بودند که بخاطر یک تهمت به بدبختی همیشگی در دنیا مبتلا شدند. خیلی از افراد بواسطه تهمتی ،بوسیله انسانها به دادگاهی کشیده نمیشوند ولی نباید فراموش کرد که دادگاه عدل الهی هم آنها را رها خواهد کرد. هرشخص مسئول کارهای خویش است و خداوند ذکر میکند که تمام جوارح شما در روز قیامت به سخن می آیند و شهادت میدهند.

داستان حضرت یوسف در قرآن بهترین گواهی دهنده به اینست که شخص بیگناه و تهمت زده شده ای حتی اگر هیچکس پشتیبان او نباشد ، خداوند از او حمایت خواهد کرد وعاقبت تهمت زنندگان رسوایی خواهد بود.

داستان حضرت موسی و متهم کردن او به جادو کردن هم یکی ا ز داستانهاییست که منجر به رسوایی تهمت زنندگان شده است.

داستان حضرت مریم وتهمت زدن به او که حتما زنا کرده تا بچه دار شده، نمونه ای دیگر است که با به صحبت در آمدن حضرت عیسی در گهواره تهمت زنندگان رسوا شدند.

امید است همه درمورد اعمالشان حساسیت منطقی داشته باشند تا مورد تهمت قرار نگیرند و همه به این معنی دست یابیم که سخنی که هیچ دلیلی بر صحت آن نداریم و فقط با توجه به شنیده های خویش است نگوییم تا موجب ویرانی شخصیتی یا ویرانی یک زندگی نشویم.


هر کسی بر مؤمن مرد یا زن، افترا و تهمتی بزند یا چیزی بگوید که در او نیست، خداوند(ج) در روز قیامت او را بر روی تپه‌ای از آتش نگه می‌دارد؛ تا آنچه در باره مؤمن گفته است، از عهده اش برون آید.

 

 
بهتان، خیانتی بسیار بزرگ و جنایت ناروایی است که بر حیثیت و آبروی کسی وارد می شود و دامن بی گناه او را آلوده می سازد؛ در حالی که او از لوث آن گناه پیراسته و منزه است و در بسا اوقات این نسبت ناروا ممکن است متهم را در معرض حبس و قتل قرار دهد. 
شیخ نجف علی سعادت؛  با بیان مطلب فوق افزود که بهتان و یا اتهام بستن، عمل مذمومی است که یک مرتبه بالاتر از غیبت است؛ زیرا بهتان غیبت را نیز شامل می شود. 
به گفته این عالم دینی، در طول تاریخ از این ماجرا بسیار تکرار شده و افراد پاک از این ناحیه به دسیسه ناجوانمردان دچار شده اند. 
به باور وی، بهتان در حقیقت نسبت دادن چیزی است به کسی، بدون اینکه آن چیز در آن کس باشد که علاوه بر دروغ بودن قضیه، آزار و اذیت خلق هم در بهتان نهفته است. 
وی پیامد این عمل ناپسند را در جامعه ویران کننده خواند و گفت:"خداوند(ج) از آنانی که مردان و زنان با ایمان را بدون تقصیر بیازارند و به آنها بهتان بزنند بیزاری جسته و به عذاب الیم وعده کرده است". 
سعادت در ادامه به حدیثی از امام صادق(ع) اشاره کرده گفت که آنحضرت گفته است که مؤمن از چهار چیز جدا نمی شود: همسایه ای که او را اذیت کند، شیطانی که او را اغوا کند، منافقی که قدم های او را جستجو نماید و مؤمنی که به وی حسد ورزد و سخت تر از اینها وای بر مؤمنی که پشت سر مؤمن سخن بگوید و دیگران او را تصدیق کنند. 
وی علاوه کرد که هر کسی بر مؤمن مرد یا زن، افترا و تهمتی بزند یا چیزی بگوید که در او نیست، خداوند(ج) در روز قیامت او را بر روی تپه‌ای از آتش نگه می‌دارد؛ تا آنچه در باره مؤمن گفته است، از عهده اش برون آید. 
او افزود کسانی که دست به این عمل ناروا می زنند، افراد فرومایه و پستی اند که به خاطر فرونشاندن آتش کینه و حسد و تشفی موقت روح مریض خویش، طرف را از نظر انسان های بی تجربه و خوش باور می اندازند. 
این عالم دینی همچنین گفت که این بیماری خطرناک و کشنده در جوامع اسلامی رو به افزایش است، طوری که انسان فکر می کند سفیانی ظهور کرده است، سفیانی که قبل از امام زمان حضرت مهدی موعود(عج) ظهورش قطعی است کار پیروان او تهمت زدن و بدنام کردن مؤمنین است. 
به گفته این عالم دینی، مردم افغانستان که امروز به صدها بدبختی از قبیل فقر اقتصادی، فرهنگی و ناهنجاری های اخلاقی دچار اند، از بیماری های روحی نیز رنج می برند که از آن جمله شایعه پراکنی، تهمت و غیبت به صورت عادی فعالیت های روزمره مردم را تشکیل می دهد.
نکته قابل تذکر اینکه مردان الهی و انسان های وابسته به الله در طول تاریخ، همواره مورد تهمت و هدف تیر بهتان و نارواگویی ها قرار گرفته اند، به طور نمونه، قوم یهود به حضرت مریم؛ مادر حضرت عیسی(ع) بهتان زدند، مشرکین مکه به حضرت پیامبر(ص) افترا بستند، حضرت یوسف در مصر هدف تیر تهمت زلیخا قرار گرفت و صدها مورد از این قبیل که در تاریخ به چشم می خورد؛ اما نه تنها از مقام و مرتبه آن بزرگواران در پیشگاه خداوند(ج) کم نگردیده؛ بلکه نام شان بر پیشانی تاریخ همچنان جاویدان می درخشد.

نظرات (۰)
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی