با سلام و خسته نباشید آیا این روایت درباره امیر المومنین علی (ع) صحیح است که ایشان فرمودند هیچ شبی بی زن به سر نبرده ام و داستانی که طی آن عمر امام را به خانه خود دعوت می کند تا به مردم نشان دهد که امام دروغ گفته است اما همان شب خواهر عمر خود را تسلیم امام می کنند و امام او را می پذیزند؟این روایت در کتاب جواهر مقدس اردبیلی گفته شده آیا صحت دارد با توجه به اینکه امام (ع) مرد عبادت و جهاد بودند آیا این مساله با روحیه تقوا و پرهیزگازی بی اندازه امام (ع) منافات ندارد آیا این توطئه ای برای تخریب چهره این امام مظلوم حتی بعد از 1400 سال نیست؟ و سوال دیگر در احکام ازدواج موقت سوالی که درباره حکم ازدواج موقت با زنان اهل کتاب از آقای سیستانی شده ایشان اینچنین جواب داده اند:

1 ـ برای فردی که در یک کشور غربی زندگی می کند آیا متعه یک زن غیر مسلمان حلال است ؟
ـ اگر همسر دائمی مسلمان نداشته باشد با زن مسیحی ویهودی جایز است .
آیا در بحث احترام به نوامیس مردم که حتی امامان نیز به خانواده و ناموس اهل کتاب احترام می گذاشته اند که نمونه آن در جریان نامه معروف امام علی به گروهی از مردم که فرمودند اگر مرد مسلمانی از شنیدن این خبر که خلخال از پای زن مسلمان وغیز مسلمان به زور بریدهاند بمیرد من او را سرزنش نمی کنم.میبینیم چه فرقی از نظر انسانی بین حرمت خانواده یک مسلمان یا اهل کتاب هست که با زن شوهر دار که شوهر او اهل کتاب است میتوان صیغه کرد اما با زن شوهردار که شوهرش مسلمان است نمیتوان آیا این تفاوت آشکاری با شعارهای راستین اسلام درباره کرامت انسان مومن به خداوند با هر دینی ندارد؟ایا میتوان با زنی که شوهر دارد هرچند غیر مسلمان رابطه جنسی داشت؟ خداوند به این امر راضی است؟
با تشکر از سایت مفید شما لطفا جواب سوالات را کمی زودتر بدهید چون دفعه قبل فاصله زیادی از پرسش تا پاسخم وجود داشت،
خدانگهدار.

با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما در این ماه عزیز و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
درباره آنچه به مولای متقیان نسبت داده شده، باید بگوییم که طبق جستجویی که در منابع روایی داشتیم. چنین حکایتی را در هیچ یک از منابع معتبر روایی نیافتیم. تنها جایی که این حکایت را بدون سند معتبر یافتیم کتاب «الانوار النعمانیه» از تألیفات متأخرین است.
در خصوص این کتاب باید بگوییم که کتاب انوار نعمانیة تألیف مرحوم جزائری (متوفای 1112)، کتابی روایی است که در آن مجموعه ای از روایات جمع آوری شده و در بین آنها مانند سایر کتب، روایاتی صحیح، ضعیف و یا حتی در بعضی موارد مجعول موجود است و با توجه به برخی از مطالب تندی که در این کتاب وجود دارد. برخی از بزرگان همانند مرحوم انگجی در پاروقی جلد 2 صفحه 108 انوار نعمانیه می نویسد: خواندن برخی از کتب سید نعمت الله جزایری شرعا اشکال دارد.
در کتاب انوار نعمانیه آمده:« ویُحکى فی سبب تحریم متعة النساء أنه قد طلب أمیر المؤمنین (ع) إلى منزله لیلة، فلما مضى من اللیل جانب ، طلب منه أن ینام عنده فنام . فلما أصبح الصبح ، خرج عمر من داخل بیته معترضاً على أمیر المؤمنین(ع) بأنک قلت: إنه لا ینبغی للمؤمن أن یبیت لیلة عزباً إذا کان فی البلد ، وها أنت هذه اللیلة بتّ عزباً . فقال أمیر المؤمنین(ع): وما یدریک إننی بتّ عزباً ؟ وأنا هذه اللیلة قد تمتعت بأختک فلانة . فأسرّها فی قلبه حتى تمکن من التحریم فحرّمها»(1)
« در خصوص علت تحریم متعه توسط عمر حکایت شده، که وی شبی حضرت علی (ع) را به منزل خودش فرا خواند، پاسی از شب گذشت و عمر تقاضا کرد که حضرت علی نزد وی بخوابد. صبح زود عمر از اتاقش خارج شد و به صورت اعتراض به حضرت علی (ع) گفت: شما معتقد بودید که مرد نباید شب را به تنهایی بدون زن بگذراند و شما دیشب، شب را به تنهایی سپری کردید حضرت علی (ع ) گفت: شما از کجا خبر دارید که من دیشب تنها بوده ام؟ من دیشب خواهرت را متعه نمودم و او نزد من بوده است.
عمر این قضیه را در قلبش مخفی نگه داشت و وقتی قدرت بر تحریم متعه یافت آن را تحریم نمود»
در پاورقی کتاب آیات الاحکام جرجانی در خصوص این حکایت می خوانیم:« قضیۀ ازدواج حضرت على(ع) هم‌شیرۀ خلیفه را از جملۀ موضوعات و مفتریات بوده که مخالفان از براى اهانت به مقام شامخ حضرت على(ع) و تولید عداوت بین على (ع) و خلیفۀ دوم و بین پیروان على و سایر مسلمین وضع و جعل کرده‌اند»(2)
با توجه به مطلب مذکور باید بگوییم که صرف وجود یک مطلب یا روایت در منابع شیعی (مخصوصا منابع متأخرین) به معنای صحت و پذیرش مفاد روایت نیست و چه بسا روایات ضعیف و مجعولی که در کتابها ذکر شده است و مورد اعتنای علمای بزرگ شیعه نیست و متأسفانه همین روایات ضعیف و جعلی بهانه ای برای کوبیدن شیعه و اعتقادات آنها توسط برخی از منتسبان به اهل سنت شده است.
اما درباره فتوای آیت الله سیستانی باید بگوییم که ایشان درباره حکم ازدواج با اهل کتاب (مسیحی، یهودی) مرقوم داشته اند:« ازدواج دائم مرد مسلمان با اهل کتاب بنابر احتیاط واجب جایز نیست. ولى ازدواج موقت جایز است مشروط بر اینکه همسر مسلمان نداشته باشد.»(3)
منشأ بروز شبهه مذکور در سؤال در ذهن شما این است که تصور کرده اید ایشان فتوا داده که اگر زن اهل کتاب همسر مسلمان دائم نداشته باشد (و لو همسر دائم غیر مسلمان) داشته باشد. ازدواج موقت با وی جایز است. در حالی که ایشان این مطلب را بیان نکرده، بلکه منظور ایشان این است که اگر مرد مسلمانی که می خواهد با زن اهل کتاب ازدواج موقت نماید و خود این مرد همسر دائم مسلمان نداشته باشد جایز است.
ایشان نیز همانند سایر مراجع تقلید ازدواج با زن شوهردار را مطلقا حرام و از گناهان بزرگی می دانند که موجب حرمت ابدی می گردد(4) و حتی عقد کفار را اگر طبق معیارهای خود کفار صحیح انجام گرفته باشد معتبر می دانند.(5)
پی نوشت ها:
1. جزائری، نعمت الله بن عبد الله‏، الانوار النعمانیه، بی جا، بی تا، ج2، ص 320
2. جرجانى، سید امیر ابو الفتح حسینى‌، تفسیر شاهى، تهران، انتشارات نوید، 1404 ق، ج‌1، ص 360.
3. سایت معظم له سوال شماره 8 در آدرس:
http://www.sistani.org/index.php?p=827020&id=806
4. سؤال شماره 17 در آدرس:
http://www.sistani.org/index.php?p=827020&id=805&perpage=63#11767
5. آیت الله سیستانی، منهاج الصالحین، قم، دفتر حضرت آیة الله سیستانى‌، 1417ق، ج‌3، ص 68.

موفق و موید باشید