نشانه‏ ایمان واقعى چیست؟

۱۵ بهمن ۹۶ ، ۰۶:۴۷

نشانه‏ ایمان واقعى آن است که انسان در همه‏ امور تسلیم فرمان خدا و مطیع انبیا و اوصیا و جانشینان به حق آنان باشد. به چند نمونه اشاره مى‏کنیم:
1. قرآن مى‏فرماید: مؤمنان کسانى هستند که هرگاه با پیامبر هستند، بدون اجازه‏ى او جلسه را ترک نمى‏کنند، «واذا کانوا معه على أمرٍ جامع لم یذهبوا حتّى یستأذنوه»( نور، 62.)
2. قرآن از کسانى که فرمانده و زمامدار منصوب از طرف پیامبر را نپذیرفتند، انتقاد مى‏کند.
همین که یکى از پیامبران الهى، جوان نیرومند و لایقى به نام طالوت را که فردى گمنام و فقیر و چوپانى در اطراف شهر بود، به فرماندهى بنى‏اسرائیل (آن هم از طرف خدا) منصوب کرد، بهانه‏گیرى شروع شد و گفتند: او که ثروت زیادى ندارد، چگونه بر ما حکومت کند و فرمانده ما باشد؟ ما خودمان از او بهتریم. «انّى یکون له الملک علینا و نحن أحقّ بالملک»( بقره، 247) تا آن‏جا که گروهى از اطاعت طالوت که منصوب از طرف خدا و پیامبر بود، سرباز زدند.
3. سرباز زدن از هر یک از دستورات مسلّم دینى خارج شدن از مدار بندگى و ایمان است. بسیارند کسانى که بخشى از احکام اسلام را مى‏پذیرند و بخش دیگر را نمى‏پذیرند. «أفتؤمنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض»(بقره، 85)
آن چه مورد سفارش قرآن است، تسلیم عاشقانه است، نه تسلیمى همراه با اکراه و اجبار و نق زدن، «و یسلّموا تسلیماً»( احزاب، 56.).
قرآن سوگند یاد مى‏کند که مسلمانان ایمان واقعى ندارند جز آن‏گاه که اگر پیامبر قضاوتى در مشاجراتشان کرد، هیچ‏گونه اعتراض و سنگدلى در روحشان پیدا نشود، «لایجد فى أنفسهم حرجاً ممّا قضیت»(نساء، 65)
سرچشمه اکثر اعتراضات مردم، کوته نظرى و کوته فکرى و یک بعدى نگرى است. گاهى فقر و گمنامى را مانع دریافت لطف الهى مى‏دانند و ثروت و شهرت را عامل دریافت. از جلوه‏هاى ظاهرى آگاهند و از استعدادهاى نهفته در افراد گمنام بى‏خبر.
از سختى کار امروز آگاه؛ ولى از آثار و برکاتى که در درون سختى‏هاست غافل هستند.

برگرفته از :http://gharaati.ir/show.php?page=questions&id=21