* امام صادق(ع): آیا دین جز دوستى و محبت است؟! خداى عزوجل مى‌فرماید: «بگو: اگر خدا را دوست مى‌دارید از من پیروى کنید تا خداوند دوستتان بدارد. [سوره‌ی آل عمران، ۳۱]». (میزان‌الحکمه، حدیث ۳۰۹۷)
* امام باقر(ع): دین همان محبت و دوستى است و دوستى همان دین. (میزان‌الحکمه، حدیث ۳۰۹۸)
* امام صادق (ع): هر چیزى به چیزى آرام مى‌گیرد و مؤمن به برادر مؤمن خود آرامش مى‌یابد، چنانکه پرنده به همجنس خود آرام مى‌گیرد. (میزان‌الحکمه، ص۶۵)
* پیامبراکرم(ص): هان! دوست داشتن مؤمن یکى از بزرگترین رشته‌هاى ایمان است. (میزان‌الحکمه، حدیث ۱۶۵)
* امام صادق (ع): از نشانه‌هاى دین دوستى آدمى این است که برادرش را دوست داشته باشد. (میزان‌الحکمه، ص۶۷)
* امام على(ع): بهترین برادر آن است که در انجام کارهاى نیک بیشتر کمک کند، به خوبی‌ها بیشتر عمل نماید و با دوست و همنشین مهربان‌تر باشد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۷۲)
* امام على(ع): بهترین برادر کسى است که برادریش براى دنیا نباشد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۶۵)
* پیامبراکرم(ص): بهترین برادر آن است که در کارهاى آخرت یارى رساند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۷۱)
* امام على(ع): دوستى اهل آخرت مى‌پاید چون علت آن پایاست. (میزان‌الحکمه، حدیث ۱۹۱)
* پیامبراکرم(ص): انسان مسلمان بعد از به دست آوردن سود اسلام سودى همچون برادرى که براى خدا به دست مى‌آورد کسب نکرده است. (میزان‌الحکمه، حدیث ۱۷۹)
* امام على(ع): برادرى کردن به خاطر خدا محبت را خالص مى‌گرداند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۱۸۷)
* امام على(ع): کسانى که براى خدا برادرى ورزند دوستیشان مى‌پاید، چون عامل آن دوستى پایدار است. (میزان‌الحکمه، حدیث ۱۸۹)
* امام صادق(ع): به دلت بنگر، اگر دوستت را ناخوش داشت، بدان که یکى از شما دو نفر کارى کرده است. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۰۷)
* امام على(ع) [در پاسخ به پرسش از«بدترین برادر»]: آن که معصیت خدا را در نظرت زیبا جلوه دهد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۸۲)
* امام على(ع): برادر تو آن کس است که گاه‌ِ سختى تنهایت نگذارد و به هنگام گناه از تو غافل نشود و هرگاه از او چیزى مى‌پرسى فریبت ندهد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۴۲)
* امام صادق(ع): نیکوکاران چون با هم رو به رو شوند هر چند به زبان اظهار دوستى و محبت با هم نکنند دلهایشان به سرعت در آمیختن باران با آب رودخانه‌ها به هم انس گیرد و بدکاران هر گاه با هم روبه رو شوند هر چند به زبان اظهار دوستى و محبت با هم کنند دلهایشان از انس و الفت با یکدیگر دور است، همانند چهارپایان که از مهرورزى با هم به‌دورند گر چه روزگارى دراز از یک آخور علوفه خورند. (میزان‌الحکمه ص ۱۷۱)
* امام على(ع): هر که بعد از آزمایش درست، برادرى را انتخاب کند، رفاقتش بپاید و دوستیش استوار گردد هر که بدون آزمایش برادرى انتخاب کند به ناچار به همنشینى با بدان دچار خواهد شد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۸۵)
* امام على(ع): بهترین برادر آن است که در نصیحت و خیرخواهى کمتر ملاحظه کند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۵۹)
* امام صادق(ع): دوست‌داشتنى‌ترین برادرم کسى است که عیب‌هایم را به من هدیه کند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۷۸)
* امام على(ع): آنچه مانع شما مى‌شود که از عیب برادرتان در پیش روى او انتقاد کنید جز این نیست که مى‌ترسید او نیز عیب شما را رو در رویتان بگوید. شما براى واگذاردن آخرت و دوستى دنیا با هم یار و رفیق گشته‌اید. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۸۹)
* امام على(ع): ناملایمات را تحمل کن، که تحمل کردن پوشاندن عیب‌هاست. انسان خردمند نیمش بردبارى(تحمل) است و نیم دیگرش چشم‌پوشى(تغافل). (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۵۵)
* امام على(ع): با کسى که خوبی‌هایت را مى‌پوشاند و عیب‌هایت را پخش مى‌کند، برادرى مکن. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۳۵)
* امام على(ع): برادر حقیقى تو آن است که از لغزشت درگذرد، نیازت را برآورد، پوزش تو را بپذیرد، عیبت را بپوشاند، ترس را از تو دور کند و آرزویت را برآورد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۴۱)
* امام صادق(ع): خداى عزوجل فرموده است: مردم خانواده‌ی منند، پس محبوب‌ترین آن‌ها نزد من کسى است که با آنان مهربان‌تر و در راه برآوردن نیازهایشان کوشاتر باشد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۳۱۲۲)
* امام صادق(ع): در وصف مؤمنان کامل مى‌فرماید: آنان کسانى هستند که در روزگار سختى و آسایش به برادران نیکى مى‌کنند و در عسرت و تنگدستى دیگران را برخود ترجیح مى‌دهند و خداوند در وصف ایشان فرموده است: «و از خود گذشتگى مى‌کنند...» [سوره‌ی حشر، آیه۹]. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۶)
* امام على(ع): هرگاه یکى از شما بداند که برادرش نیازمند است، زحمت خواهش را از دوش او بردارد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۳۰۰)
* امام على(ع): اداى حقوق برادران، برترین اعمال پرهیزگاران است. (میزان‌الحکمه، حدیث ۳۰۲)
* امام صادق(ع): هرگاه یکى از شما تنگدست و گرفتار شد، به برادر خود بگوید و خویشتن را آزار ندهد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۹۹)
* امام صادق(ع): خداوند یار مؤمن است مادام که او یار و مددکار برادر خود باشد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۳۰۳)
* امام کاظم(ع): کسى که برادرش براى رفع گرفتارى یا حاجتى به او پناه ببرد و او بتواند پناهش دهد اما ندهد، بى‌گمان پیوند ولایت خداى تبارک و تعالى را بریده است. (میزان‌الحکمه، حدیث ۳۰۶)
* پیامبراکرم(ص): اگر سه خصلت در برادر خود دیدى بدو امید ببند: حیا، امانتدارى و راستى؛ اگر این سه را ندیدى به او امید مبند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۸۷)
* امام صادق(ع): هر کس محبت خود را در جایگاه مناسبش ننهد در معرض قطع رابطه قرار گرفته است. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۱۵)
* امام على(ع): دوستى احمق چون درخت آتش است که اجزاى آن یکدیگر را می‌سوزانند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۳۰۵۸)
* امام على(ع): نباید توانایى برادرت در قطع رابطه با تو بیشتر از توانایى تو در پیوند با او باشد و نباید توانایى او بر بدى کردن بیشتر از توانایى تو بر نیکى کردن باشد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۱۸)
* امام على(ع): هرگاه خواستى از برادرت ببُرى، مانده‌اى از دوستى خود براى او بگذار که اگر روزى آن مقدار برایش آشکار شود به آن بازگردد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۱۰)
* امام صادق(ع): پس از قطع رابطه با برادرت از او بدگویى مکن،که راه بازگشت به تو بسته مى‌شود، زیرا شاید که تجارب او را به سوى توبرگرداند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۱۴)
* امام صادق(ع): ملعون است، ملعون است،کسى که برادرش با وى از در صلح و آشتى درآید و او آشتى نکند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۱۳)
* امام صادق(ع): هر که خواهان افزودن بر شمار برادران [و یاران] نباشد، به زیان گرفتار آید. (میزان‌الحکمه، حدیث ۱۵۶)
* امام على(ع): هر کس براى هر خطایى از برادران کناره‌گیرى کند دوستانش کاهش یابند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۲۴۴)
* امام على(ع): ناتوانترین مردم کسى است که از به دست آوردن چند برادر ناتوان باشد و درمانده‌تر از او کسى است که برادران به دست آورده را از دست بدهد. (میزان‌الحکمه، حدیث ۱۵۹)
* امام علی(ع): در گذشته مرا برادرى بود که در راه خدا برادریم مىنمود. خردى دنیا در دیدهاش وى را در چشم من بزرگ مىداشت ... . (نهج البلاغه، حکمت ۲۸۹)
* امام على(ع): با برادرى ورزیدن در راه خدا برادرى به بار مى‌نشیند. (میزان‌الحکمه، حدیث ۱۸۱)
نظرات (۰)
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است