پایگاه مذهبی دارالصادقیون

حدیث (1) قال الله تعالی:
یا أَحمَدُ إِنَّ العِبادَةَ عَشَرَةُ أَجزاءَ: تِسعَةٌ مِنها طَلَبُ الحَلالِ فَإِذا طَیَّبتَ مَطعَمَکَ وَ مَشرَبَکَ فَأَنتَ فى حِفظى وَ کَنَفى؛
در حدیث قدسى آمده است که خداوند مى ‏فرماید: اى احمد همانا عبادت ده جزء است که نه جزء آن طلب ‏روزى حلال است، پس چون خوراکى و نوشیدنى خود را پاک کردى در پناه و حمایت من هستى.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 74 ، ص 27

حدیث (2) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

طَلَبُ الْحَلَالِ فَرِیضَةٌ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ.

کسب درآمد حلال، بر هر مسلمانى واجب است.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 35

حدیث (3) امام على علیه السلام :

إِنَّ العَبدَ لَیَحرُمُ نَفسَهُ الرِّزقَ الحَلالَ بِتَرکِ الصَّبرِ، و َلا یُزادُ عَلى ما قُدِّرَ لَهُ؛

بنده به سبب بى‏ صبرى، خودش را از روزى حلال محروم مى ‏کند و بیشتر از روزى مقدّر هم نصیبش نمى‏ شود.

شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج3، ص160

حدیث (4) امام صادق علیه السلام :

اَلفَضلُ بنُ أَبى قُرَّةَ: دَخَلنا عَلى أَبى عَبدِاللّه‏ِ (علیه السلام) و َهُوَ یَعمَلُ فى حائِطٍ لَهُ فَقُلنا: جَعَلَنَا اللّه‏ُ فِداکَ: دَعنا نَعمَل لَکَ أَو تَعمَلهُ الغِلمانُ، قالَ: لا دَعونى فَإِنّى أَشتَهى أَن یَرانِىَ اللّه‏ُ عَزَّ و َجَلَّ أَعمَلُ بِیَدى وَأَطلُبُ الحَلالَ فى أَذى نَفسى؛

فضل بن ابى قرّه: خدمت امام صادق علیه السلام که در باغش مشغول کار بود رسیدم و عرض کردم: خدا ما را فداى شما کند، اجازه بدهید ما برایتان کار کنیم یا غلامان این کار را انجام دهند. حضرت فرمودند: نه، مرا به حال خود بگذارید، زیرا دوست دارم خداوند عز و جل مرا در حال کار کردن و زحمت کشیدن براى کسب روزى حلال ببیند.

من لا یحضره الفقیه ج3، ص163، ح3595

حدیث (5) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

حَقُّ الوَلَدِ عَلى والِدِهِ... أَن لا یَرزُقَهُ إِلاّ طَیِّبا؛

حق فرزند بر پدرش این است که... جز از راه حلال، روزى او را تامین نکند.

نهج الفصاحه ص 447 ، ح 1394

حدیث (6) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

 مَنْ أَکَلَ مِنَ الْحَلَالِ الْقُوتَ صَفَا قَلْبُهُ وَ رَقَّ وَ دَمَعَتْ عَیْنَاهُ وَ لَمْ یَکُنْ لِدَعْوَتِهِ حِجَابٌ

 هر کس از قوت حلال بخورد،قلبش رقت و صفا می یابد ، چشمانش پر اشک مى شود و براى (استجابت) دعایش مانعى نمى ‏باشد.

مجمع البحرین ج 5 ، ص 353

حدیث (7) امام صادق علیه السلام :

اَلغُلامُ... یَتَعَلَّمُ الحَلالَ و َالحَرامَ سَبعَ سِنینَ؛

فرزند... را در هفت سال سوم (از چهارده سالگى به بعد) حلال و حرام یاد دهید.

 کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 47، ح 3

حدیث (8) امام باقر علیه السلام :

و َاللّه‏ِ لَحَدیثٌ تُصیبُهُ مِن صادِقٍ فى حَلالٍ و َحَرامٍ خَیرٌ لَکَ مِمّا طَلَعَت عَلَیهِ الشَّمسُ حَتّى تَغرُبَ؛

به خدا قسم اگر از شخصى راستگو حدیثى درباره حلال و حرام بشنوى، از آنچه که آفتاب بر آن طلوع و غروب مى‏ کند براى تو بهتر است.

کافی(ط-الاسلامیه) مقدمه ص 7 -محاسن ص227، ح157

حدیث (9) امام صادق علیه السلام :

لا خَیرَ فى مَن لا یُحِبَّ جَمعَ المالِ مِن حَلالٍ فَیَکُفَّ بِهِ وَجهَهُ و َیَقضىَ بِهِ دَینَهُ؛

خیرى در آن کس نیست که دوست ندارد از راه حلال مالى بدست آورد که آبرویش را حفظ و قرضش را با آن ادا نماید.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص7، ح30

حدیث (10) امام على علیه السلام :

مَن یَکتَسِب مالاً مِن غَیرِ حِلِّهِ یَصرِفهُ فى غَیرِ حَقِّهِ؛

هر کس مالى را از راه غیر حلال بدست آوَرَد، آن را در راه غیر حق مصرف خواهد نمود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 355 ، ح 8109

حدیث (11) امام صادق علیه السلام :

إذا أرادَ أَحَدُکُم أَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّب کَسبَهُ و َلیَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه‏َ لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛

هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده ‏اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى ‏رود.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31

حدیث (12) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلصُّلحُ جائِزٌ بَینَ المُسلِمینَ، إِلاّ صُلحا أَحَلَّ حَراما و َحَرَّمَ حَلالاً؛

صلح میان مسلمانان جایز است، مگر صلحى که حرامى را حلال یا حلالى را حرام کند.

من لا یحضره الفقیه ج3، ص32، ح 3267 {شبیه این حدیث در کافی(ط-الاسلامیه) ج 7 ، ص 413 }

حدیث (13) امام باقر علیه ‏السلام :

قالَ لَهُ رَجُلٌ إِنّى ضَعیفُ العَمَلِ قَلیلُ الصَّلاةِ قَلیلُ الصَّومِ وَ لکِن أَرجو أَن لا آکُلَ إِلاّ حَلالاً و َلا أَنکَحَ إِلاّ حَلالاً: و َأَىُّ جِهادٍ أَفضَلُ مِن عِفَّةِ بَطنٍ وَ فَرجٍ؟!؛

در پاسخ به کسى که عرض کرد: من در عمل ناتوانم و نماز و روزه کم به جا مى‏ آورم اما سعى مى‏ کنم جز حلال نخورم و جز با حلال نزدیکى نکنم فرمودند: چه جهادى برتر از پاک نگه داشتن شکم و شرمگاه؟!

محاسن ص292، ح448

حدیث (14) امام على علیه السلام :

أَربَعٌ مَن أُعطیَهُنَّ فَقَد أُعطىَ خَیرَ الدُّنیا و َالآخِرَةِ صِدقُ حَدیثٍ و َأَداءُ أَمانَةٍ و َعِفَّةُ بَطنٍ و َحُسنُ خُلقٍ؛

چهار چیز است که به هر کس داده شود خیر دنیا و آخرت به او داده شده است: راستگویى، اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 217 ، ح 4282

حدیث (15) رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

 الْعِبَادَةُ سَبْعُونَ جُزْءاً أَفْضَلُهَا طَلَبُ الْحَلَال‏

عبادت هفتاد جزء است و بالاترین و بزرگترین جزء آن کسب حلال است.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 36

حدیث (16) امام على علیه السلام :

حُسْنُ الْخُلْقِ فى ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَ طَـلَبُ الْحَلالِ وَ التَّـوَسُّعُ عَلَى الْعِیالِ؛

خوش اخلاقى در سه چیز است: دورى کردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسایش و رفاه براى خانواده.

مجموعه ورام ج 1 ، ص 90  - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص 394، ح 63

حدیث (17) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

 الْعِبَادَةُ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةُ أَجْزَاءٍ فِی طَلَبِ الْحَلَال‏

عبادت ده جز دارد که نه جزء آن در طلب روزی حلال است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 37

حدیث (18) ابن عباس :

 کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم) إِذَا نَظَرَ إِلَى الرَّجُلِ فَأَعْجَبَهُ فَقَالَ هَلْ لَهُ حِرْفَةٌ فَإِنْ قَالُوا لَا قَالَ سَقَطَ مِنْ عَیْنِی قِیلَ وَ کَیْفَ ذَاکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ لِأَنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا لَمْ یَکُنْ لَهُ حِرْفَةٌ یَعِیشُ بِدِینِه‏

هر گاه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به مردى نگاه مى‏ کرد و از او خوشش مى ‏آمد مى ‏پرسید: کارى دارد؟ اگر مى ‏گفتند: نه، مى‏ فرمود: از چشمم افتاد. پرسیدند: اى پیامبر خدا چرا چنین است؟ فرمود: براى اینکه مؤمن اگر حرفه ‏اى نداشته باشد با دینش زندگى مى‏ کند (و به نام دین، بار دوش این و آن مى ‏شود)

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 38

حدیث (19) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ مَرَّ عَلَى الصِّرَاطِ کَالْبَرْقِ الْخَاطِف‏

هر کس از دسترنج خود بخورد، مثل برق از پل صراط خواهد گذشت.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 39

حدیث (20) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ بِالرَّحْمَةِ ثُمَّ لَا یُعَذِّبُه‏ أَبَدا

هر کس از دسترنج خویش بخورد خداوند با نظر رحمت به او نگاه خواهد کـرد و او را عـذاب نـمـی کند.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 40

حدیث (21) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

 مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ حَلَالًا فُتِحَ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ یَدْخُلُ مِنْ أَیِّهَا شَاء

هر کس از دسترنج حلال خویش معاش و هزینه خود را تأمین کند. درهای بهشت بر او گشوده شود تا از هر یک که خواست داخل گردد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 10 ، ح 41

حدیث (22) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ کَانَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی عِدَادِ الْأَنْبِیَاءِ وَ یَأْخُذُ ثَوَابَ الْأَنْبِیَاءِ ؛

 اگر کسی با دستش کار کند و روزی بخورد ، در روز قیامت در زمره و گروه انبیا است و خدا ثواب انبیا را به او می دهدَ»

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 10 ، ح 42