پایگاه مذهبی دارالصادقیون

حدیث (1) پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله :
بَیتٌ لا صِبیانَ فیهِ لا بَرَکَةَ فیهِ؛

خانه ‏اى که کودک در آن نباشد ، برکت ندارد.
نهج الفصاحه ص 374 ، ح1096

حدیث (2) پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله :
لَیسَ لِلصَّبىِّ لَبَنٌ خَیرٌ مِن لَبَنِ اُمِّهِ ؛
براى کودک ، هیچ شیرى بهتر از شیر مادرش نیست.
عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 34، ح 69
حدیث (3) امام صادق علیه ‏السلام :
اَلرَّضاعُ واحِدٌ وَ عِشرونَ شَهرا، فَما نَقَصَ فَهُوَ جَورٌ عَلَى الصَّبىِّ ؛
شیرخوارى ، 21 ماه است . پس هر چه کم شود ، ظلم بر کودک است .
کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 40، ح 3
حدیث (4) پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله :
مَن کانَ عِندَهُ صَبِىٌّ فَلیَتَصابَ لَهُ ؛
هر کس با کودک سروکار دارد ، با او کودکانه رفتار کند.
من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 483، ح 4707
حدیث (5) امام على علیه‏ السلام :
مَن سَاَلَ فى صِغَرِهِ اَجابَ فى کِبَرِهِ ؛
هر کس در خردسالى سئوال کند، در بزرگ‏سالى ‏اش پاسخ مى ‏دهد .
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص60 ، ح 662
حدیث (6) پیامبر صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله :
اَحِبُّوا الصِّبیانَ وَ ارحَمُوهُم ، وَ اِذا وَعَدتُموهُم شَیئا فَفُوا لَهُم ، فَاِنَّهُم لا یَدرونَ اِلاّ اَ نَّـکُم تَرزُقونَهُم ؛
کودکان را دوست بدارید و با آنان مهربان باشید و هرگاه به آنان وعده دادید ، به آن وفا کنید ، زیرا آنان ، روزى دهنده خود را کسى غیر از شما نمى ‏دانند.
کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 49، ح 3
حدیث (7) امام کاظم علیه ‏السلام :
تُستَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِیَکونَ حَلیما فى کِـبَرِهِ، ما یَنبَغى اَن یَکونَ اِلاّ هکَذا؛
خوب است بچّه در کودکى بازى‏گوش باشد تا در بزرگ‏سالى بردبار گردد و شایسته نیست که جز این باشد .
کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 51، ح 2
حدیث (8) امام باقر علیه‏ السلام :
اِنّا نَمُرُ صِبیانَنا بِالصَّلاةِ اِذا کانوا بَنى خَمسِ سِنینَ ، فَمُروا صِبیانَـکُم بِالصَّلاةِ اِذا کانوا بَنى سَبعِ سِنینَ، وَ نَحـنُ نَأمُرُ صِبیانَنـا بِالصَّـومِ اِذا کانوا بَنى سَبعِ سِنینَ بِما اَطاقوا مِن صیامِ الیَومِ اِن کانَ اِلى نِصفِ النَّهارِ اَو اَکثَرَ مِن ذلِکَ اَو اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ العَطَشُ وَ الغَرَثُ اَفطَروا، حَتّى یَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ یُطیقوهُ، فَمُروا صِبیانَـکُم اِذا کانوا بَنى تِسعِ سِنینَ بِالصَّومِ مَا استَطاعوا مِن صیامِ الیَومِ، فَاِذا غَلَبَهُمُ العَـطَشُ اَفطَروا ؛
ما کودکان خود را وقتى پنج ساله ‏اند ، به نماز امر مى‏ کنیم ؛ ولى شما کودکانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر کنید . ما کودکان خود را وقتى هفت ساله ‏اند ، به روزه وامى‏ داریم ، به اندازه ‏اى که توان دارند ، چه نصف روز باشد یا بیشتر یا کمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چیره شد ، افطار مى‏ کنند تا این‏که به روزه ، عادت کنند و توان آن را بیابند ، ولى شما کودکانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازه ‏اى که توان دارند ، به روزه وا دارید و وقتى تشنگى بر آنان چیره شد ، افطار کنند .
کافى(ط-الاسلامیه) ج 3، ص 409، ح 1
حدیث (9) پیامبر صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله :
عَرامَةُ الصَّبِىِّ فى صِغَرِهِ زیادَةٌ فى عَقلِهِ فى کِبَرِهِ؛
بازى گوشى کودک در خردسالى اش مایه فزونى عقل در بزرگسالى اوست.

نهج الفصاحه ص564 ، ح1940