پایگاه مذهبی دارالصادقیون

امام صادق صلوات الله علیه مشغول یک مبارزة دامنه دار و پیگیر بود؛ مبارزه براى قبضه کردنِ حکومت و قدرت، و به وجود آوردنِ حکومت اسلامى و علوى.

به گزارش یار خراسانی ، مقام معظم رهبری در مورد پیوستگی و ارتباط زندگی ائمه علیهم السلام و هدف واحدی که این بزرگواران داشتند این گونه می فرمایند: «زندگی این بزرگواران(ائمه ی اطهار علیهم السلام)، علی رغم تفاوت ظاهر ی … درمجموع یک حرکت مستمر و طولانی است، که از سال دهم، یازدهم هجرت شروع میشود و ۲۵۰ سال ادامه پیدا میکند و به سال دویست وشصت که سال شروع غیبت صغری است در زندگیائمه خاتمه پیدا می کند. این بزرگواران یک واحدند، یک شخصیتند. شک نمی شود کرد که هدف و جهت آنها یکی است … باید یک انسانی را فرض کنیم که ۲۵۰ سال عمر کرده، و در سال یازدهم هجرت قدم در یک راهی گذاشته و تا سال دویست و شصت هجری این راه را طی کرده.» (مقدمه کتاب انسان ۲۵۰ ساله)

مقام معظم رهبری اهدافی را که ائمه در طول این ۲۵۰ سال با شکل های گوناگون دنبال آن بودند اینگونه بیان می کنند: « ائمه علیهم السلام وقتى که احساس کردند که اسلام رو به غربت افتاد و جامعة اسلامى تشیکل نشد، چند هدف را اهداف اصولى خود قرار دادند. یکی «تبیین اسلام به شکل درست»…. کار مهم دیگر تبیین مسئلة «امامت» بود. امامت یعنى زمامدارى جامعة اسلامى.» (انسان ساله، صص ۲۰-۲۱)
 
حال باید زندگی و سیره امام صادق(ع) را هم در همین راستا ببینیم تا بتوانیم نگاهی درست و دقیق به دوران علمی و فرهنگی ایشان داشته باشیم.
 
مقام معظم رهبری درباره هدف مهم امام صادق (ع) می فرمایند: « وقتى امام باقر از دنیا می رود، بر اثر فعالیتهای بسیارى که در طول این مدت خودِ امام باقر و امام سجاد انجام داده بودند، اوضاع و احوال به سود خاندان پیغمبر بسیار تغییر کرد.
در دو کلمه من نقشة امام باقر و امام صادق را افشا کنم برایتان، که البته آن وقت جزوِ اسرار بود …. نقشة امام صادق این بود که بعد از رحلت امام باقر کارها را جمع و جور کند، یک قیام علنى به راه بیاندازد و حکومت بنی امیه را که هر روزى یک دولتى عوض می شد و حاکی از نهایت ضعف دستگاه بنی امیه بود واژگون کند و از خراسان ، رى ، اصفهان ، عراق ، حجاز ، مصر ، مراکش و همة مناطق مسلمان نشین که در همة این مناطق شبکة حزبى امام صادق “یعنى شیعه” همه جا گسترده بود، ازهمة آنها نیرو بیاید مدینه و امام لشکرکشى کند به شام، حکومت شام را ساقط کند وخودش پرچم خلافت را بلند کند و بیاید مدینه و حکومت پیغمبر را به راه بیاندازد؛ این نقشة امام صادق بود.» (همان، صص ۲۶۱-۲۶۲).
«امام صادق علیه السلام مرد مبارزه بود، مرد علم و دانش بود و مرد تشکیلات بود. اما مرد علم ودانش بودنش را همه بسیار شنیده اید؛ محفل درس امام صادق و میدان آموزشى که آن بزرگوار به وجود آورد هم قبل از او و هم بعد از او در تاریخ زندگى امامان شیعه بی نظیر بود، همة حرفهاى درست اسلام و مفاهیم اصیل قرآن که در طول یک قرن و اندى تحریف شده بود به وسیلة مغرضان و مفسدان یا جاهلان، همة آنها را امام صادق به شکل درست بیان کرد و همین موجب شد که دشمن از او احساس خطر کند.
اما مرد مبارزه بودنش را کمتر شنیده اید. امام صادق صلوات الله علیه مشغول یک مبارزة دامنه دار و پیگیر بود؛ مبارزه براى قبضه کردنِ حکومت و قدرت، و به وجود آوردنِ حکومت اسلامى و علوى. یعنى امام صادق صلوات الله علیه زمینه را آماده می کرد تا بنی امیه را از میان ببرد و به جاى آنها حکومت علوى را، که همان حکومت راستین اسلامى است، بر سر کار بیاورد.»(همان، ص۲۶۲).
«اما آن بُعد سوم را اصلاً بسیارى نشنیده اند، مرد تشکیلات. امام صادق صلوات الله علیه که تشکیلات عظیمى از مؤمنانِ به خود و از طرفداران جریان حکومت علوى در سراسر عالم اسلام، از اقصاى خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفریقا، به وجود آورده بود.
تشکیلات یعنى چه؟ یعنى اینکه وقتى امام صادق اراده می کند آنچه را که او می خواهد بدانند، نمایندگان او در سراسر آفاقِ عالم اسلام، به مردم می گویند تا بدانند. یعنى از همه جا وجوهات و بودجه براى ادارة مبارزة سیاسىِ عظیمِ آل على جمع کنند. یعنى وکلا و نمایندگان او در همة شهرها باشند، که مردم پیروان امام صادق به آنها مراجعه کنند و تکلیف دینى و همچنین تکلیف سیاسى خودرا از آن حضرت بپرسند.»(همان، ص ۲۶۵)
«امام صادق نیز مانند دیگر امامان شیعه، بیت برجسته دعوتش را موضوع «امامت» تشکیل می داده است. برای اثبات این واقعیتِ تاریخی،قاطع ترین مدرک، روایات فراوانی است که ادعای امامت را از زبان امام صادق به روشنی و با صراحتِ تمام نقل می کند.»(همان، ص ۲۶۷)
نویسنده: سعید نعمتی