پایگاه مذهبی دارالصادقیون

اگر نماز را تحفظ کردید همه چیزتان محفوظ میماند
(دست خط مرحوم سید علی قاضی)
* * * * * * * * * * *

تناثر نجوم در رحلت ایشان!
مرحوم علامه آقا سید عبدالعزیز طباطبائی یزدی نقل نمود که از استادم مرحوم آیت الله العظمی خوئی شنیدم که فرمود:
در ایام وفات استاد اخلاق، آقا سید علی قاضی تبریزی، «تـناثر نجوم» رخ داد و این به جهت رفعت مقام آن مرحوم بود ... مرحوم طباطبائی یزدی نقل کرد که ما گفتیم: این اصلاً محال است که ستاره ها به خاطر کسی ریزش کنند و سقوط نمایند! ولی استادمان آقای خوئی تأکید نمود: "شما انکار کنید من که خودم این واقعه ی شگفت انگیز را با چشمان خود دیدم و نمی توانم چیزی را که در پیش من یقینی است، انکار نمایم!"
(اسوه ی عارفان)
سال وفات: 1366 هجری قمری در سن 83 سالگی
حالات جسم و روح
امیر المؤمنین علیه السلام فرمودند:
جسم شش حالت دارد: صحت و مرض و موت و حیات و خواب و بیداری.
روح هم شش حالت دارد: صحت آن یقین، مرض آن شک، موت آن جهل، حیات آن علم، خواب آن غفلت و بیداریش حفظ روح است.
(بحارالانوار، 398/14)
تجانس ارواح
جابر جعفی گوید: برابر امام باقر (علیه السلام) خاکسارانه نشستم و گفتم: فدایت شوم، گاه بی هیچ حادثه ی ناخوشایندی یا دلیل و پیشامدی، چنان اندوهگین می شوم که خانواده و دوستم اثر آن را در چهره ام می بینند، علت چیست؟
فرمود: آری ای جابر! همین طور است. خداوند عزّوجل، مومنان را از سرشتِ (طینت) بهشت آفرید و نسیم روح خود را در آن دمید. از این رو، مؤمن برادر مؤمن است. چون یکی از این روحها در یکی از شهرها به او حزن (اندوهی) برسد، این مؤمن نیز محزون خواهد شد، چون هم سرشت اوست.
(الکافی، 166/2)
عـلم لـدنّی
دل گــفت مــرا عـلم لـدنّی هـــوس اسـت ........... تـعـلـــیـم کــن، تـو را اگـر دسـتـرس اسـت
گـفـتـم کـه الـف، گفت دگـر؟، گـفتم هـیـچ ........... درخانه اگر کس است یک حرف بس است
(عبدالرحمان جامی)
* این ابیات را به گونه های مختلفی ذکر کرده اند.
زیاد از خودت خوشت نیاید
مرحوم عالم عامل، شیخ مرتضای زاهد گفت:
من یک روز به پشت بام امام زاده سید اسماعیل رفته بودم و رو به سوی کربلا، به زیارت عاشورا مشغول بودم. بعد از آن احساس فوق العاده ای در من پیدا شد، که می توانستم در هوا به پرواز در آیم و از پشت بام، بدون پله پایین بیایم، و در هوا هم معلق بمانم! چون چند نفر در حیاط امام زاده بودند از پله ها پایین آمدم و به طرف خانه راه افتادم.
از این قوت شگفت زده شدم و در دلم از خودم خوشم آمد. تازه وارد خانه شده بودم که کسی درب منزل را زد. درب را باز کردم. پیرزنی ساده و مؤمن جلوی خانه بود، تا نگاهش به من افتاد شروع به حرف زدن کرد و گفت: آقا شیخ مرتضی! من امروز برای سلام دادن به امام حسین علیه السلام و زیارت عاشورا به بالای پشت بام خانه مان رفته بودم. بعد از اتمام زیارت، خواستم از بالای پشت بام به پایین بیایم، ناگاه احساس کردم که به پله ها احتیاجی نیست. دیدم می توانم به هوا بلند شوم و در حیاط فرود آیم. بعد از اطمینان، از بالای پشت بام در هوا به حرکت در آمدم و به حیاط پا نهادم!
من از گفته ی این پیرزن به این نتیجه رسیدم که خداوند خواست به من حالی کند که زیاد از خودت خوشت نیاید، چرا که این حالت برای پیرزن های خانه نشین هم پیدا می شود و مهم نیست.