پایگاه مذهبی دارالصادقیون

امیر المومنین علیه السلام فرمود:
إزالةُ الرّواسی أسهلُ مِن تألیفِ القلوب المُتنافِره
جابه جا کردن کوه های بلند، آسانتر از الفت دادن دلهای رمیده از یکدیگر است.
(بحارالانوار، 11/78)
نه تو، نه من

اســرار ازل را نـه تـو دانـی و نـه مـن ........... وین حرف معما نه تو خوانی و نه من
هـسـت از پس پرده گفتگوی من و تو ........... گـر پـرده بر افتد نه تو مانی و نه من
(خیام)
برتر از انبیاء
آورده اند که در آن وقت که امیرالمومنین علیه السلام را ضربت زده بودند، صعصعة بن صوحان پیش وى آمد و سوالاتی پرسید، از جمله:
گفت: تو فاضلترى، یا ابراهیم؟
فرمود: ابراهیم گفت: رب ارنى کیف تحیى الموتى 
یعنی: خدایا! به من نشان بده که چگونه مردگان را زنده مىکنى؟ (تا قلبم آرام گیرد) (سوره بقره ، آیه 260 )
و من گفتم: لو کشف بى الغطاء ما ازددت یقینا
یعنی: اگر حجابها برایم برداشته شوند یقینم (ذره اى) افزایش نمى یابد. (غرر الحکم ، 5/108)
گفت: تو فاضلترى، یا عیسى؟
فرمود: مریم در بیت المقدس بود، چون وضع حملش شد، آواز آمد که برون رو که این خانه?ی عبادت است نه خانه ی ولادت، و مادر مرا چون وضع حمل شد از برون کعبه، آواز آمد که به اندرون کعبه آى و من در اندرون کعبه در وجود آمدم.
گفت: راست گفتى یا امیر المومنین.
(برگرفته از کتاب: داستان عارفان، کاظم مقدم)
حج من تو بودی
گویند ابو سعید ابوالخیر چند درهم اندوخته بود تا به زیارت کعبه رود. با کاروانی همراه شد و چون توانایی پرداخت برای مرکبی نداشت پیاده سفر کرده و خدمت دیگران میکرد  ... تا در منزلی فرود آمدند و شیخ برای جمع آوری هیزم به اطراف رفت. در زیر درختی مرد ژنده پوشی با حالی پریشان دید. از احوال وی جویا شد و دریافت که از خجالت اهل و عیال در عدم کسب روزی به اینجا پناه آورده است و هفته ای است که خود و خانواده اش در گرسنگی بسر برده اند. چند درهم اندوخته ی خود را به وی داد و گفت برو. 
مرد بینوا گفت: مرا رضایت نیست تو در سفر حج در حرج باشی تا من برای فرزندانم توشه ای ببرم.
شیخ گفت: حج من تو بودی و اگر هفت بار گرد تو طواف کنم به زانکه هفتاد بار زیارت آن بنا کنم.
(منبع: http://ganjinah.mihanblog.com)
حب دنیا
إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَأَخْرِجُوا مِنْ قُلُوبِکُمْ حُبَّ الدُّنْیَا
اگر مدعی محبت خداوند هستید، محبت دنیا را از دلهایتان بیرون کنید
(مستدرک الوسائل ج12 ص 41)
صفات ده گانه ی سگ
امام علی (علیه السلام) فرموده اند:
ده صفت در سگ است که هر کس آن صفات را داشته باشد خوشبخت (و به روایتی مومن) است:
اول: خانه ندارد، و این از صفات مجردین است. 
دوم: شب زنده دار است، و این از علامات عابدین است.  
سوم: چون سفر کند، با خودش چیزی نمیبرد، و این از علامات متوکلین است.
چهارم: وقتی که به او چیزی دهید، او را دور برده و در دور میخورد، و این از صفات متواضعین است.
پنجم: اگر او را بزنند و تردش کنند، به کمترین چیزی بازگشت میکند، و این از علامات مریدین است.
ششم: هرگز صاحبش را در سختی ترک نمیکند، و این از علامات صابرین است.
هفتم: آن زمان که بمیرد میراثی باقی نمیگذارد، و این از علامات زاهدین است.
هشتم: یکسره گرسنه است، و این از علامات مجاهدین است.
نهم: یکسره در خوف است، و این از علامات صالحین است.
دهم: به اندک چیزی از دنیا راضی میشود، و این از علامات عاشقین است.
(منبع: http://shorbakhti.blogfa.com)
* چقدر این حدیث زیباست ...
این حدیث در کتاب "نشان از بی نشان ها" در بیانات عالم و عارف بزرگ شیعه، آیت الله شیخ حسنعلی اصفهانی با اندکی تغییر ذکر شده ... ان شاء الله آن مورد را نیز در این وبلاگ معرفی خواهم کرد.
ای دوست
مـا دل به غم تو بسته داریم ای دوست ............. درد تو به جـان خـسته داریم ای دوست
گـفتی کـه به دل شـکسـتـگان نزدیـکــم ............. ما نـیز دل شـکـسـتـه داریـم ای دوست
(مرشدی کاشانی)
مرا به دنیا باز گردانید
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: وقتی جان مومن به گلوگاه رسید و هنوز روح از بدن او مفارقت نکرده، (پرده ها کنار می رود و) منزلی را که در بهشت دارد به او نشان میدهند. از دیدن آن به هیجان می آید و میگوید: مرا به دنیا باز گردانید، تا خانواده ام را از آنچه مشاهده میکنم آگاه سازم. ملائکه در پاسخش میگویند: این کار ناشدنی است و راهی برای بازگشت به دنیا نداری.
(کافی، 3/135)
کشتی با شیطان
مرحوم شیخ عبدالله پیاده میگفت: حدود 14 ماه در مسجد سهله عراق بودم. یک شب برای تجدید وضو بیرون آمدم. موقع برگشت دیدم شیطان سجاده اش را کنار سجاده ام انداخته است. با هم گلاویز شدیم و کشتی گرفتیم. شیطان قصد زمین زدن مرا داشت و من هم تلاش میکردم او را به زمین بزنم. یک مرتبه احساس کردم دستی به کمک من آمده است. متوجه شدم دست امیرالمومنین (علیه السلام) است. بالاخره شیطان را زمین زدم.