یکی از خُتوم مُجرّب در برآورده شدن حاجات، صلوات بر حضرت فاطمه زهرا(س) است، که پانصد و سی مرتبه این صلوات را تکرار نماید و بگوید:

     « اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فَاطِمَةَ وَ اَبِیها وَ بَعلِها وَ بَنِیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فِیهَا بِعَدَدِ مَا اَحَاطَ بِهِ عِلمُکَ. یعنی پروردگارا: درود فرست بر فاطمه و پدر بزرگوارش و همسر گرامی‌اش و فرزندان عزیزش و آن رازی که در وجود او به ودیعه نهادی به تعداد آنچه دانش تو بر آن احاطه دارد »

     که در این صلوات شریف، مقصود از رازی که در وجود مقدَّسه آن حضرت(س) به ودیعه نهاده شده، حضرت حجَّت و امام موعود(عج) هستند.

     نویسندهٔ صحیفهٔ مهدیه می‌گوید: اگر چه این صلوات در کتب قدیمی وجود ندارد و از مرحوم شیخ مرتضی انصاری(ره) شنیده شده، ولی به علّت ارتباطی که آن بزرگوار با حضرت بَقیةُ الله، امام زمان(عج) داشته‌اند، به احتمال قوی این دعا از آن حضرت صادر شده است.

منبع:
صحیفهٔ مهدیه، صفحه 584 
اثر سیّد مرتضی مجتهدی سیستانی، نشر حاذق.

 برگرفته ازhttp://osarayekhelghat.mihanblog.com/post/7